jestem facetem po liceum,mam dobra pracę

ale wkurza mnie narzeczona ktora fanką psychologii,ciągle doszukuje sie we mnei jakichś zaburzen,,,miałem trudne dziecinstwo,potem tez nie bylo mi latwo,musiałem szybko sie usamodzielnic,parę zawodow miłosnych,czasem mam slabsze dni,jeszcze wszystkiego w głowie nie przepracowałem ale czy to powód zeby doszukiwac sie we mnie wciąz jakichś cech DDA,albo depresji albo jak to mawia mam cechy neurotyka,niektore by sie pokrywały z bordeline,tak twierdzi,nawet sam dobrze nie wiem co to oznacza ale szczerze to juz mam dosc,bierze mnie pod lupe,obserwuje uwaznie,czuje sie jak przedmiot badań jakichs psychologicznych,robi mi wykłady a ja juz tej psychologii mam dosc,nie mozemy rozmawiać o czym innym bo ona jakby była w transie,wciąz o tym nawija,stałem sie nerwowy bo cały czas musze uwazac zeby nie zachowac sie tak czy owak bojąc sie ze zaraz zacznie znowu wymyslac cos,trace swoja spontanicznosc,czasem lubiłem poszaleć bo jestem taki pozytywnie zakręcony mimo moich przeżyc i traum a ona tą moją spontanicznosc niszczy i doszukuje sie w niej zaburzen,co raz bardziej wydaje mi sie ze sie oddalamy,staje mi sie obca,nabrałem takiego jakiegos urazu ze nawet nie chce zeby mnie przytulała,nie wiem jak z nią rozmawiać bo mimo wszystko nie chce jej sprawic przykrosci ale powoli zaczynam myslec czy ze zwykła prosta dziewczyną nie byłoby mi lepiej,ostatnio przegięła bo powiedziała ze jak jestem dzieckiem matki alkoholiczki to nasze dzieci tez bedą miały moze genetyczne obciązenia,a ja jestem wrogiem alkoholu bo sie duzo w domu rodzinnym napatrzyłem,co mam zrobic?