mam 35 lat i jestem nieszcześliwie zakochana w koledze z pracy

który ma 23 lata :( ja sama jstem po rozwodzie ,mam 12 letnią córke ,mieszkam sama i marzy mi się ten chłopak. Ech....nie jestem brzydka ( 9/10) ,mam fajny charakter,jestem wyluzowana , tylko figura 5/10. on jest taki inteligenty i chyba to mnie w nim głównie urzekło,zupełnie inny niż jego rówieśnicy ,nie jest przy tym jakimś zakomlepsionym nerdem. Dla mnie jego wygląd 10/10 , obiektywnie dla większości kobiet byłoby 6/10 bo nie ubiera się jakoś modnie i jest niewysoki. Rany jak ja bym chciała spędzać z nim noce i budzić się obok ,czuć jego zapach,ba! mogłabym mu nawet śniadania robić i obiady czego nie robiłam ex mężowi. niestety mam wrażenie graniczące z pewnościa że dla niego jestem po prostu spoko kumpelą zza biurka i w zyciu nie przyszłoby mu na mysl żeby spędzić ze mną upojną noc. Smutno mi :(:( drugi raz w swoim 35 letnim życiu jestem zakochana.

Mało ci jednego dziecka w domu?

nie jest powiedziane że obiekt westchnień autorki musi być dziecinny :) bywa że 20 latek jest o wiele bardziej odpowiedzialny od 35 latka.

stara pomarszczona babcia marzy o młodym byczku a to dobre :D:D a byczek przeleciałby twoją świeżą córeczkę

fakt, za teoretycznie 6 lat moglby byc twoim zieciem.absolutnie sie nie wysmiewam z twojego wieku, sama mam 35 (tylko ze urode 4/10), ale daj chlopakowi spokoj, zycie nie polega na zaspokajaniu swoich pragnien, bo ty go tylko pozadasz ale nie kochasz.ja bym w zyciu sie nie zainteresowala 23-latkiem, chyba ze sie przestawi cyfry