Jesem w ciąży a mam 16 lat :(

Test ciążowy- dwie kreseczki. Jestem w ciąży! Nie wiem co na to powie mój chłopak. A moi rodzice ? Strasznie się boję! Chwilowo wie tylko babcia a ona się boi bardziej ode mnie. Martwi ją czy ja będąc szczupłą utrzymam taki ciężar i czy zniosę poród. Chwilowo to mnie nie martwi. Boję się o moje dziecko. W szkole będą się nabijać że mama tylko 16 lat starsza :(. Nie chcę ciąży usuwać. Ale nie wiem co robić! Pomożecie?

Ale poracha

Poczekaj do 18 i idź do szkoły zaocznej, dla dorosłych. Po drugie trzeba abylo się zabezpieczyć. Po trzecie ojciec dziecka musi wiedzieć, jest odpowiedzialny a właściwie musi być odpowiedzialny tak samo jak i Ty i nawet jak nie będzie chciał dziecka to zostaje Ci sąd i pieniądze. Rodzice jak normalni- wesprza, pomogą. Nie ty jedna i nue ostatnia zostaniesz młoda mama :) Głowa do góry

Teraz nie wiesz co robić? A wiedziałaś jak się ****ałaś z tym małolatem?!

Musisz powiedzieć , to wiadome. Najlepiej zaraz a nie żyć w nadziei że może poronię. To tak nie działa... Musisz stawić temu czoło i podjąć się największego wyzwania- macierzyństwa

Spokojnie, wychowasz. Głowa do góry. Sporo matek w tym wieku.

Hratuluje autorko. Jutro wypije herbatke za nowe stworzenie Boze. :)

Zadzwoniłam do chłopaka i powiedziałam. Właśnie dostałam sms że jego rodzice wiedzą i są szczęśliwi. Zawsze chcieli mieć wnuka lub wnuczkę ale starszy syn został księdzem... Ale moi mogą zareagować inaczej...

Prowooo

Zanim urodzisz będziesz miała 17 lat? U mnie w małym miasteczku urodziła dziewczyna w wieku 13 lat więc głowa do góry. :) moja koleżanka urodziła tez w wieku 17 lat teraz ma 23 i śliczną 5 letnią córkę. :-) Skończyła szkole średnią zaocznie i chce uczuć się dalej. :-)

patologia i marne prowo

Kur1wa co za durne prowo. O 21.54 jej chłopak jeszcze nie wiedział, a o 22.01 już wiedzą nawet jego rodzice. haha :D szybko to przyjął do wiadomości :D xD

Nawet, jeśli to prowokacja, to jest to prowokacja z tych "potrzebnych" (zaczęłam odróżniać je na tym forum), bo temat będzie (choć może lepiej, żeby nie...) aktualny po wakacjach. Autorko, jeśli czujesz, że pragniesz tego dziecka i już je pokochałaś, to jesteś na wygranej pozycji. Żadna matka nie miała lekko, różne myśli do głowy wtedy przychodzą. I mimo, że nie jestem matką, rozumiem te emocje. Tak mi się wydaje przynajmniej. Najważniejsze, byś teraz zachowała spokój i wszystko powiedziała ojcu dziecka oraz swoim najbliższym. Ci drudzy na pewno Cię nie zostawią, mimo, że mogą Cię "porwać na strzępy" w pierwszym odruchu. Emocje opadną, to i zaczną inaczej myśleć. Chłopak (najlepiej, by był z tych dojrzalszych) też ma prawo do szoku, ale oczekuj od niego konkretów. Znam młodsze matki od Ciebie. I nie piszę tego prowokacyjnie. Jeśli kochasz tego maluszka-wszystko będzie dobrze. Dbaj o siebie i myśl pozytywnie. Dasz sobie radę. Dacie: Ty, Twój chłopak oraz najbliżsi. Złymi językami ludzi się nie przejmuj. Pozdr.