Straciłam chęć do dalszej egzystencji

Niby wszystko mam i faceta całkiem w porządku i pracę nienajgorszą i mieszkanie i ogólnie chyba nie mam jakichś specjalnych powodów do narzekań, ale to życie zrobiło się beznadziejnie nudne.Jeszcze rano mam motywacje żeby wstać z łóżka, ale żeby wyjść z domu już się zmuszam. Nawet jeśli mam zapał żeby coś zrobić to za pół godziny już go nie mam. W pracy jestem obecna tylko ciałem, obowiązki wykonuję najmniejszym kosztem, z ludźmi rozmawiam tylko jeśli mnie o coś pytają i ucinam szybko wszelkie rozmowy. Znajomych i rodzinę olałam bo mnie drażnią. Nie mam żadnych planów, nic mi się nie chce, często myślę o samobójstwie. To depresja czy jakieś wypalenie?

To może być brak Boskiej miłości w duszy i zrób coś z tym, zanim Ciebie nie dopadnie. http://przygoda-z-duchowoscia.blog.pl/

spróbuj sobie przypomniec od kiedy to trwa, to nie ma chyba raczej związku z depresją, ja mam podobnie od kilku miesięcy i nie wiem co to jest, ale na depresje mi to nie wygląda, po prostu wszystko jakby straciło barwy. Przechodzilam depresje ale objawiala sie ona kompletnie inaczej, wiec.. hmm..

czyli może skończyć się depresją, nie dopuść do tego.

są różne formy depresji i u każdego mogą objawiać się inaczej. Bez względu na to co to jest, nie jest to dobre

znajdź tego przyczynę i napraw ją