Mam 28 lat i wstydzę się tego jak wygląda moje życie

23:55 - cieszę się, że walczysz nadal. Ja też staram się nie poddawać, ale są takie momenty, kiedy dopadają mnie ponure myśli i mam ochotę skończyć ze sobą raz na zawsze. Mimo młodego wieku bardzo dużo w życiu przeszłam i teraz, kiedy mam 28 lat czuję się zgorzkniała i nie umiem cieszyć życiem. Jeśli chodzi o chłopaków, to zawsze przed nimi uciekałam. Żadnemu nie pozwoliłam się poznać bliżej. Inna sprawa, że oni też jakoś zbytnio się mną nie interesowali. Funkcjonowałam co najwyżej jako koleżanka i tyle. Nie wiem, czy odpowiadałam komuś taka, jaka jestem.

Jesli jestes zadbana to znajdziesz sobie kogos a z czego masz licencjat?

Mam licencjat z religioznastwa. Jestem nauczycielką katachezy

A co maja powiedziec kobiety ktore skonczyly tylko technikum badz szkole srednia z matura badz bez? ktore sa wiele lat na bezrobociu i zyja w nedzy? badz sprzataja, pracuja na magazynach czy na produkcji albo rozdaja ulotki albo tylko dorywczo? zero wyksztalcenia, doswiadczenia, ambicji, przedsiebiorczosci, kursow, zadna kariera i zerowe perspektywy na przyszlosc i maja po 30 juz lat i wiecej , wiec juz nie rokuje na nic, pracodawca juz nie chce w takich inwestowac:O przez to ze sa nikim nie maja znajomych zadnych, nie maja perspektyw, wegetuja a nie zyja albo sa ciezko skorowani , cierpia w depresji, uzalaja sie nad soba, nie maja wsparcia od nikogo - a ty ?? nie masz najgorzej, nie upadlas na samo dno jak wielu ludzi zyjacych wokolo ciebie, moze nie uklada ci sie jak bys chciala badz tak jak twoim starym znajomym do ktorych sie porownujesz i ktorym zazroscisz, ale nie kazdemu jest pisana super kariera, sukcesy zawodowe, osobiste i bogactwo, wiec zmien nastawienie, zacznij cos robic i proboj isc do przodu malymi krokami.

Weź się w garść! Życie jest za piękne i za krótkie aby tak się nad sobą użalać w wokół tyle możliwości..zacznij od motywacji. Wejdź sobie na http://bb-mdi.pl/ gdzie znajdziesz kurs online "droga do sukcesu" Bardzo pomaga i daje wielkiego kopniaka motywacji. Ja go odbyłam i dzięki temu zmieniłam pracę, sposób myślenia i czuję jak odmienia się moje życie! trzymam kciuki

Oj tam widze, ze jesteś pesymistka :) po pierwsze jesteś jeszcze młoda biorac pod uwage, ze zycie trwa około 80 lat. Wiec wiele jeszcze mozesz w nim osiagnac. Po drugie, licencjat to też nie jest wcale malo, wiele osob nawet tego nie ma i są szcześliwi, a ty jednak masz wyższe wykształcenie, poza tym możesz się dokształcić i zrobic mgr to tylko 2 lata. No i mozesz pracować nad cechami ktorych nie lubisz, najlatwiej to zostawic tak jak jest, ale mozna tez to stopniowo zmieniac