Mam wyrzuty sumienia...

Dziś przyjechał mój wujek, pojechaliśmy do miasta oddalonego o 20km,pozwiedzalismy, mały się pobawil. W drodze powrotnej (po 20)balam się, że zaśnie w aucie i robiłam wszystko, aby tak się nie stało Wychowuje dziecko sama, nie mam nikogo do pomocy i nie chciałam by później było aktywne do północy. TEŻ MAM PRAWO ODPOCZĄĆ. Robiłam wiec wszystko, żeby nie spał, zagadywalam, bawiłam się itp, Dziecko było spiace, rozdrażnienie, zaczęło wrzeszczec. A wujek z moim ojcem, że Nic by mi się nie stało, jakbym została do północ, że myślę tylko o sobie, że dla dziecka to szok i męka. Warknelam, że może sami zostaną do północy wiec i pomogą, bo nie mogą wytrzymać 30min placzu, a takie by było dziecko potem w domu do późna. Mój wujek, że szkoda dziecka. W domu się popłakałam. Czuję się podłe, że nie dałam mu spać i przeze mnie płakał, ale wiem co by było potem, a miałam max pół godziny do domu. Jestem beznadziejna

Dobrze im powiedziałaś.

Uspokój się lobuzie jeden, przytulam.

Znam to. Tez w takich sytuacjach przetrzymuje corke zeby nie zasnela.

no przestań, widać jesteś zmęczona że to powód do placzu. Ja często tak robiłam - a jak ktoś się odezwal, że niepotrzebnie dziecko męczę, to mu mówiłam, że jak chce, to moze on z nim siedzieć do północy. Nie było chętnego :P ale żeby to był powód do płaczu, wyrzutów sumienia?

bauhahah żartujesz?! mój dwulatek MA ZAKAZ spania w dzień. Teraz już sam ładnie przyzwyczaił się do takiego trybu (nie śpi w dzień w ogole odkąd skonczył 1,5 roku). Poczatkowo lamentował, byl rozdrazniony, ale powiedziałam BASTA. On się wyśpi w dzień godzine a ja potem z wywieszonym jęzorem latam za nim do 23. Co to to nie! A tak? On nie śpi w dzień, ja punkt o 20 mam dziecko, które śpi. Układ idealny. Daj spokój, stare pryki mocne w gębie, niech posiedzą z takim dzieckiem kilka dni z rzędu od świtu do północy to szybko zmienia zdanie o przetrzymywaniu dziecka ;)

Dzięki dziewczyny :-*

no jasne że dobrze zrobiłaś, należy Ci się odpoczynek od dziecka jak każdej innej matce.

Zawsze najwięcej do powiedzenia w takim temacie mają faceci i matki, które już zapomniały, jak to jest mieć dziecko na karku przez 24 h/dobę. Jasne, że masz prawo do odpoczynku, a dziecku nic się nie stanie, jak od czasu do czasu je przetrzymasz.

To dla dziecka też lepiej że nie wybilo się z rytmu dnia. Jesteś dobrą mamą nie przejmuj się komentarzami.

Nic się dziecku nie stało, widzisz jak ładnie śpi? A jeśli miałoby mieć traumę z powodu płaczu w samochodzie, to by się całkowicie wybiło ze snu i na pewno by Ci nie zasnęło od razu.

Dobrze zrobilas. I dla siebie i dla dziecka.

Przede wszystkim nie dyskutuje się z kierowcą. Jeśli śpiące, płaczliwe, krzyczące dziecko i warcząca matka rozpraszają kierowcę, to priorytetem jest żeby się uciszyło, na przykład zasnęło. Trzeba być kompletną idiotką żeby tego nie wiedzieć. W tej sytuacji to było ważne: nie niepokoić kierowcy, a nie czy dziecko zaśnie ponownie od razu w domu czy dwie godziny później. Każda opcja jest lepsza niż nie dojechać z dzieciakiem żywym bo kierowca uderzył w drzewo.

Dla mnie to gorsza męka jak się zdrzemne chwile i wybije ze snu. Nie raz tak robiłam jak ty dziś każdy kto ma dzieci wie czym grozi taka dzemka w aucie:) wyluzuj:)

22:34 codziennie woże moje dzieci autem, czasem młodsza wrzeszczy albo starsza płacze i gada . Nie przesadzaj. Pewnie ze cisza przyjemniejsza ale nic nie jest czarne albo białe

dobrze zrobiłaś, dla siebie i dla dziecka też. rozregulowałabyś jego rytm. nie obwic=niaj się. faceci nigdy nie zrozumieją kobiet, olej to

Dobrze zrobilas. Ale ojca i wujka rozumiem. Faceci. Dziecko placze czyli mu zle, trzeba zrobic tak zeby mu bylo dobrze. Tylko ze Sami nie wiedza jakie to niesie komsekwecje. Pozniej i ty i synek byscie z tego powodu znacznie bardziej cierpieli.

Dla mnie priorytetem jest dojechać bezpiecznie. Jeśli kierowca nie jest przyzwyczajony do jazdy w akompaniamencie wrzasku, to taka sytuacja może go potwornie irytować i rozpraszać. A zdenerwowany kierowca to potencjalne zagrożenie na drodze. Z szacunku do kierowcy oraz z racji nie narażania pasażerów na niebezpieczeństwo, nie przetrzymywałabym płaczącego dziecka i pozwoliłabym mu spać. Można było po prostu wcześniej wybrać się w drogę powrotną, aby dziecko nie było jeszcze śpiące. Sama mam małe dziecko, które chodzi spać ok 21-22 oraz często z nim wyjeżdżam, więc wiem, jak jest. Niestety czasem trzeba się przemęczyć i wybrać, co jest ważniejsze: własny odpoczynek, czy dojechanie do domu z dzieckiem w jednym kawałku.