Nie rozumiem tego

Mam takie hobby, że wkładam rękę dziewczynom pod spódnicę i głaszczę im ich Przyjemne Miejsce. Nie rozumiem tego, że WIĘKSZOŚĆ z nich awanturuje się wtedy. Przecież to ich przyjemność, a dla mnie tylko rodzaj pracy i to dla ich przyjemności.

Widocznie tylko Tobie się wydaje, że to przyjemność.Może z panami wyjdzie.:-)

Z panami na pewno :D

Nie pisz czegoś takiego. Z panami? To wstrętne. Ja sam jestem panem! Dopóki nie dostanę innego wytłumaczenia, to pozostanę przy domyśle, że chodzi o obsługę. Także w twojej wypowiedzi. Przecież to natura spowodowała, że Przyjemne Miejsce jest właśnie przyjemne przy każdym dotyku i ruchu. My faceci domyślamy się, że to dlatego jazda konna jest bardziej lubianą wśród dziewczyn niż wśród nas.

Nie obsługę, a obłudę. Cholerny smartfon!

Nie będę Cię więc przekonywać, że wybrałeś sobie hobby bez przyszłości.:-D Jeszcze przyjdziesz i przyznasz mi rację.:-D

Dziewczyny chętniej jeżdżą konno od czasu, gdy przestały siedzieć na koniu "po damsku" a zaczęły siedzieć tak jak my. Okrakiem. Tyle że nam to nie daje "efektów ubocznych".

Moje hobby ma teraźniejszość. Tyle, że sprawdza się w 30-40% przypadków. Oczywiście gdy są do tego warunki zapewniające dyskrecję i po wstępnej wymianie uśmiechów. Nie "na byka"!

Oczywiście przyjemności mi nie daje własna ręka, a do Jej przyjemności nie mam dostępu. Tym, co daje mi rozkosz (na pograniczu orgazmu) są jej oczy, gdy jej uprzyjemniam. Jeśli mnie nie pogoni i pozwoli, to w tych oczach pojawia się tyle bezwstydu, że aż trudno ustać na nogach.

Nie wierzę, że opisujesz coś więcej niż fantazje.:-DChyba, że źle coś zrozumiałam.:-D

Złe zrozumienie może dotyczyć tylko kwestii częstotliwości. Moje hobby NIE JEST codzienne. To by była przechwałka. Tygodnie i miesiące dzielą jeden epizod od drugiego. Same okoliczności zapewniające dyskrecję są dziełem przypadku. Jednak tych epizodów było kilkadziesiąt. Nie jest chyba superrzadkością facet trzydziestoparoletni, który z tyloma dziewczynami nawet kopulował. Ja z kilkunastoma. Oczywiście było kilka przypadków, gdy zgoda na uprzyjemnianie była rozumiana zgodą na więcej. Ja jednak odróżniam moje hobby, upajanie się bezwstydem w oczach, od nieco jednak uciążliwego, dłuższego zaangażowania. Leniwy jesteeeem!

Koneser pełną gębą, a raczej ręką.:-D No niech Ci będzie, ale musisz mieć chyba rewir w jakimś dużym mieście?

W jednym z tych mniejszych, ale wojewódzkich. Wielkość idealna, co określam w ten sposób, że możesz po nim łazić pół godziny i nie spotkać nikogo, kogo byś pamiętał choćby z widzenia. Większe to dla mnie byłby moloch, jakim się brzydzę. Nie mam w sobie nic z mrówki. Ale my tu Gadu Gadu, a niezrozumiałe nadal okryte tajemnicą. Dlaczego? I ty i ja mamy pewność, że nikt nas nie nakryje. Uśmiechamy się do siebie dając znak, że nie czujemy do siebie nieufności, lecz sympatię. Powoli podchodzę do ciebie z uśmiechem. Nie usuwasz się. Powoli opuszczam rękę pomiędzy twoje uda i podnoszę. A gdy dotykam majtek, to nagle skórcz twarzy, szczególnie ust i odpychająca ręka. Tak to jest w 60-70%. Dlaczego? Przecież jest PEWNE, że zbliża się PRZYJEMNOŚĆ Miejsca przeznaczonego do Przyjemności, a o tym co potem, to nadal ty decydujesz.

Przedstawiłeś konkretną sytuację, w której siebie po prostu nie widzę.Może dlatego, że nie dzielę się wnętrzem ud tak, na ładne oczy?A co, jeśli by mnie porwała ta Twoja wizja i okazałbyś się nieumiejętnym macaczem? :-)

Nie zasmucasz mnie, bo przywykłem do tego jak Anglik do mgły i deszczu. Z tego co napisałem płynie wniosek, że na mój uśmiech (zachęcający?) odpowiada mi najczęściej Spojrzenie Szczuki. Należysz do Większości 2/3, czyli Konstytucyjnej, więc na moje DLACZEGO? nie jesteś w stanie odpowiedzieć. To jakby pytanie do Rybki: "jak smakują orzeszki?". Napisałaś "nie dzielę się wnętrzem ud" i to chyba sedno różnicy. Nie chcesz DAĆ, a ja wcale nie chcę OTRZYMYWAĆ. Ja także chcę DAWAĆ. UPRZYJEMNIAĆ i za jedyną odpłatę widzieć, że mój dar Jej uprzyjemnia ten drobiażdżek, jak Ją rozpala, choć przy tym ogniu nie piekę swojej pieczeni. Ze sporą dozą bezczelności wspomnę imię Casanovy dbałego bardziej o zaspokojenie Pani niż siebie, skąd jego popularność u Pań. Kpiarzom przypominam, że wcale nie aspiruję do jego "zdobyczy" i umiejętności. Jakieś tam podobieństwo wyłącznie w zjawisku "źródłem Jego przyjemności przyjemność Jej".