Alkoholicy i patologia mają życie bezproblemowe, zazdroszczę im

mają proste potrzeby typu posiadanie bachora, jakas praca, impreza, telewizor, auto, smartfon, wakacje raz w roku, wódka, kopulacja, plotki jezu oni mają wspaniale, mało myślą, niewiele ich interesuje, tez bym tak chciała, ja za dużo myśle, za bardzo przejmuje się innym zamiast myslec o sobie, od dziecka wszystkim pomagałam, chcialam zmieniac swiat i źle się to dla mnie skończyło... podobno dobro i zło do nas wraca, ja jakos dobra nie doświadczam, im więcej daje od siebie tym bardziej dostaje od życia po dóóóópie :(

Ja też tak mam jak Ty, ale tak sobie myślę że Twoja ocena innych ludzi jest powierzchowna. Nie czujemy cierpienia i bólu innych, tylko swój własny, nie znamy ich myśli - tylko swoje własne; to oczywiście logiczne i prawidłowe ale dobrze sobie to uświadomić i nie uważać że skoro tego nie czujemy to tego nie ma.

Wiesz co? gdzieś tam masz rację, co prawda nie chciałabym żyć w taki sposób jak oni, ale na pewno mają łatwiej...zero stresu, żyją z dnia na dzień i niczym się nie przejmują. Teraz faktycznie mam umowę o pracę, ale zaraz po studiach, dwa lata pracowałam na zleceniu, telefon mi się zepsuł i miałam problem, żeby nowy wziąć na raty w sferisie. Słyszałam historie jak patola nabrała sobie kredytów przez internet i nawet przez myśl m nie przeszło żeby to spłacić... no, ale mogli sobie przez tydzień pobalangować