Zazdrosc nawet jak sie nie chce okalecza

Mam pewien problem. Wlasciwie nie powstal teraz nagle, narastal stopniowo, ale dopiero teraz to z siebie wyrzucam. Chodzi o kolezanke. Od studiow bylymy przyjaciolkami, pracujemy w tej samej firmie, mamy ze soba kontakt na codzien. Problem jest nastepujacy. Ona bardzo bogato ,ale to oblednie bogato wyszla za maz. Rodzice jej meza zakladali pierwsze hurtownie elektroniczne w 89 roku, on odziedziczyl po nich rozwiniety biznes i wszedl reinwestujac pieniadze w jeszcze kilka branz. Ma teraz wiele bardzo dochodowych firm. W czym problem? Nie obwiniam kolezanki bo ona sie nie zmienila ,ba nawet nie rzucila pracy bo stwierdzila ze w domu by "zapyziala" lecz poprzez to ze pracuje razem z nia caly czas sie z nia kontaktuje widze mimo wszystko w co sie ubiera, jak zyje. Wiem przeciez to sie jej nalezy ale mnie to boli. Kiedy widze ze wydaje sobie 30 tys msc na ciuchy, jezdzi Range Roverem za 800 tys zl, mieszka w 1000 m2 rezydencji w kortem tenisowym i basenem, ma nianke do dziecka, sprzataczki, ogrodnika, jej maz zmienia auta jak popadnie a to Ferrari, a to inne. To boli. Tak wiem mozecie napisac ze jestem mala, dawniej do glowy mi nie przyszlo ze tak moge reagowac, ale zycie pokazalo prawde. Do tego stopnia uwiera mnie to ze zastanawiam sie czy nie rzucic tam pracy, wszystko po to by rzadziej widywac Anke, odseparowac sie od niej i jej bajecznego zycia. Choc z drugiej strony w tej firmie zarabiam o wiele wiecej niz gdzie indziej by mi placicli na podobnym stanowisku. Jednak codzienne zmagania sa niebywale bolesne, nawet mimo woli jest to silniejsze niz mysle. Tylko prosze nie chce zadnych moralow. Jestem pewna ze 90% z Was tez mialo by ten problem. Nikt nie wie jak to jest poki tego nie doswiadczy.