Do dorosłych mieszkających z rodzicami. Dlaczego...

się nie wyprowadziliście?

a po co? jestem kawalerem a mieszkanie rodziców jest 3 pokojowe na 3 osoby z czego rodzice zajmują jeden pokój, ja drugi a trzeci jest wolny. Płacenie komuś obcemu za mieszkanie byłoby głupotą mając takie warunki. Gdybym miał stałą partnerkę to mieszkalibyśmy razem ale pewnie i tak ja musiałbym płacić wszystko bo takie są dziś kobiety.

Może dlatego nie będziesz miał partnerki.

ja nie mam dokąd się wyprowadzić.zresztą rodzice mają ogromny dom,mieszkam na piętrze oni na dole.gdybym miała partnera nie mieszkałabym z nimi,a tak samej nie stać mnie na wynajem.a dom jest ogromny.ale tak naprawdę mam dość mieszkania z nimi.duszę się,nie mam żadnej swobody.mam 33 lata a nie czuję się jak bym była dorosła.wieczne pytania,gdzie jadę,po codo kogo,co chcę na obiad zjeść...chciałabym zamieszkać sama ale strach i obawa że stracę pracę paraliżują mnie przed tym krokiem.nie mam oszczędności,co zrobię gdy np.mnie zwolnią :-( matka ponad 30 lat pracuję w państwowej firmie,nigdy nie miała takich nerw jak ja w pracy.dziś jestem jutro mnie nie ma.powiecie,to gdzie mam kasę,całe oszczędności oddałam na wykończenie tego domu.nie mogę w spokoju odpocząć po pracy,wieczne ich kłótnie,wyzwiska...zostałam bo marzyłam o ciepłym,normalnym domu. myślałam że jak im pomogę finansowo to będzie wtedy dobrze.a jest jeszcze gorzej.jak mam się wyprowadzić,bez grosza,wiary,wsparcia.tak mi smutno i przykro.przez ich problemy zsunęłam swoje życie i pragnienia na bok,na później.i zostałam sama.

ja nie mam dokąd się wyprowadzić.zresztą rodzice mają ogromny dom,mieszkam na piętrze oni na dole.gdybym miała partnera nie mieszkałabym z nimi,a tak samej nie stać mnie na wynajem.a dom jest ogromny.ale tak naprawdę mam dość mieszkania z nimi.duszę się,nie mam żadnej swobody.mam 33 lata a nie czuję się jak bym była dorosła.wieczne pytania,gdzie jadę,po codo kogo,co chcę na obiad zjeść...chciałabym zamieszkać sama ale strach i obawa że stracę pracę paraliżują mnie przed tym krokiem.nie mam oszczędności,co zrobię gdy np.mnie zwolnią :-( matka ponad 30 lat pracuję w państwowej firmie,nigdy nie miała takich nerw jak ja w pracy.dziś jestem jutro mnie nie ma.powiecie,to gdzie mam kasę,całe oszczędności oddałam na wykończenie tego domu.nie mogę w spokoju odpocząć po pracy,wieczne ich kłótnie,wyzwiska...zostałam bo marzyłam o ciepłym,normalnym domu. myślałam że jak im pomogę finansowo to będzie wtedy dobrze.a jest jeszcze gorzej.jak mam się wyprowadzić,bez grosza,wiary,wsparcia.tak mi smutno i przykro.przez ich problemy zsunęłam swoje życie i pragnienia na bok,na później.i zostałam sama.

Mógłbym się wyprowadzić. Podczas studiów mieszkałem sam i ci powiem...ogarnianie pracy, uczelni, obiadu(na mieście się stołować nie było mnie stać), zakupów samemu dało radę ale czasu mi zaczynało brakować. Na pewno jest tutaj efekt pewnego wygodnictwa z mojej strony. Głównym powodem jednak jest to, że obawiam się samotności. Nie mam dziewczyny i po pracy nie byłoby już do kogo się odezwać.

W PL ponad połowa osób w wieku do 35 lat nadal mieszka z rodzicami, na zachodzie wcale nie jest lepiej, we Włoszech odsetek ten sięga 75%, niewiele mniejszy jest w Hiszpanii czy Grecji. A niby gdzie osoby zaczynające dorosłość mają się wyprowadzić? A nie każdy chce brać kredyt na 30 lat, bo to głupota.

ja również nie chce siedzieć sama w 4 ścianach

15;36 zgadzam się z Tobą,wolę mieszkać z rodzicami,tym bardziej że jestem sama,niż się wyprowadzić i nie mieć do kogo się odezwać. tylko dlaczego nas wszyscy wyśmiewają ,bo nie chcemy tonąć w kredycie ? bo sami się męczą ze spłata to nam wbijają szpilę :-(