Boje się ludzi, boję się wychodzić z domu

Cześć! Jestem młoda, większość ludzi w moim wieku szaleje na imprezach ze znajomymi, przeżywa pierwsze miłości i zwyczajnie cieszy się z życia. Z ludźmi na żywo mam zerowy kontakt, od wielu lat nie miałam żadnych znajomych, przyjaciółki czy tym bardziej chłopaka. Jedyną osobą, z którą czasami rozmawiam jest moja mama. Jakiś czas temu miałam jeszcze przyjaciół w internecie i z nimi miałam jakiś kontakt, teraz nawet od nich się odgrodziłam sama nawet nie wiedząc dlaczego to robie. Idę teraz do klasy maturalnej, jednak od podstawówki uczę się w domu. Mój strach tak się zwiększył, że nawet trudno wyjść mi z domu. Myśle o całym tym niebezpieczeństwie, o tym, że w każdej chwili ktoś może mnie zaatakować, że auto może mnie potrącić, że cokolwiek złego może mi się stać. Mam też strasznie niskie poczucie własnej wartości, nie moge patrzeć na siebie i nakładam kilogramy makijażu, aby wyglądać, chodź troche lepiej mimo, że często słysze komplementy na temat swojego wyglądu, nie potrafie w nie uwierzyć. Całymi dniami płacze, mam dosłownie dość życia, bo nie potrafie się nim cieszyć. Nie wiem już co mam robić, musiałam to gdzieś napisać, a ponieważ często czytam to forum jakiś impuls kazał mi to zrobić właśnie tutaj.

"szaleje na imprezach ze znajomymi, przeżywa pierwsze miłości" właśnie tak żyje robactwo "od wielu lat nie miałam żadnych znajomych, przyjaciółki czy tym bardziej chłopaka" do czego jest ci to potrzebne?

Sex na dyskotece po alkoholu i narkotykach!

no właśnie do czego ci to potrzebne ? bo wszyscy tak żyją ? Jestes bardzo młoda ale zobaczysz że kiedyś zatęsknisz do samotności:)

ja po gimnazjum zerwałem kontakt ze wszystkimi znajomymi + zmieniłem numer telefonu i gitara. Jakoś ni tęsknie

przegrywasz życie i zdajesz sobie z tego sprawę.

jest na to sposób idź do psychiatry psychoterapeuty psychologa tak ci radzę bo oni pomogą jak nie oni to leki, szkoda życia na takie życie jak masz teraz, 3majsię -pozdrawiam i dobrze życzę

autorko, nie napisałaś nic czy przechodzisz jakąś terapię, bierzesz leki? jak przechodziłam nerwicę lękową, miałam podobne objawy co ty, tylko, że u mnie terapia pomogła wrócić do życia.