Czy są tu matki które wiedzą że on nie jest ojcem ale dla dobra rodziny dzwigaja

ten ciężar w sobie i nie powiedziały o tym? Dla dobra rodziny nie chcą jej niszczyć i wolą cierpieć same i milczeć? Wiem że to ciężki temat, mam synka, 4 lata...mój mąż nie jest jego ojcem. Kiedyś się posprzeczaliśmy i poszłam do klubu i coś zadziało, magia nocy, chwili i zaszłam z innym w ciąże...nie przyznałam się i nie mogę się przyznać. Mąż kocha go jak głupi, wszystko razem robią. Płakałam najpierw potwornie - zrzucałam winę na hormony - ale po tem uznałam że muszę się przemóc i dać im wszystko co najlepsze. Jestem więc najlepszą matką i żoną. Wymieńmy się doświadczeniami, co wam najwięcej problemów sprawia?

To znowu ty z tą"magią nocy"? :D

Jak czytam o tym cierpieniu w samotności, to nóż mi się w kieszeni otwiera- nie pierdziel farmazonow tego typu, bo świadomie wkopalas męża w taką sytuację, to nie Ty cierpisz, a oni będą, kiedy wszystko się wyda, więc nie osmieszaj się i nie rób z siebie męczennicy

Przecież to stałe i ciągle powtarzane prowo. :D