Do kiedy powinienem widywać się z córką ?

Moja córka ma już 15 lat ona mieszka u swojej matki, problem mam z nią, no bo wiecie ona już dzieckiem nie jest, wchodzi w dorosłość, będzie miała swoje własne życie, no wiadomo chłopaki itp. Ona niby się nie skarży, że np zabieram ją na wakacje czy do kina, no, ale wiem, że to dla niej powoli staje się uciążliwe, pewnie będzie chciała do kina nie ze mną chodzić, tylko ze swoim chłopakiem, czy przyjaciółmi, podobna sprawa z wakacjami, no a wiecie nie chce jej narobić obciachu, wydaje mi się po prostu, że za bardzo ją dziecinnie traktuje, z drugiej strony też za bardzo wyboru nie mam, bo przeciez nie mieszkam z nią. Zdaje sobie sprawę, ze ona staje sie dorosla i stad moje pytanie.

No to zacznij z nią rozmawiać jak z dorosłą, w czym problem? Rozmawiacie w ogóle o czymś? czy tylko wypełniasz czas? Do kina może iść i z tobą i ze znajomymi, filmów jest od metra, pogadaj o filmie, o historii która przedstawia, o grze aktorów itd . Masz jakieś pasje, zainteresowania? możesz jej pokazywać świat ze swojego punktu widzenia, pogadać choćby o polityce, planach zawodowych, dzielić się swoimi sprawami. Normalny ojciec widuje się z córką zawsze, co to za pytanie?

Tylko, że wiesz, też byłem nastolatkiem, więc doskonale wiem, że w tym wieku raczej dzieci poświęcają nie czas rodzicom, tylko swoim sprawom, m.in. wiadomo imprezują, wyjeżdżają sami, z rodzicami to już mniej, dla mnie to jest w 100% normalne. Nasze zainteresowania raczej się nie pokrywają, ja np. lubię piłkę nożną, a wiadomo ona jest dziewczyną, więc piłki nie lubi, wiadomo, że na mecz z nią nie pójdę, tylko muszę inne rozrywki jej zapewniać. Na polityce w ogóle się nie znam, więc nie chcę gadać o takich rzeczach, o których nie mam pojęcia. Czy z nią gadam ? No pytam się tylko co u niej słychać jak tam w szkole, no, ale rozmowa się tak mało klei, no, wiem do śmiałych osób nie należę, a też jak napisałem wścibski być nie chcę. Domyślam się, że ona może mieć podobny problem ze mną, ale wiadomo, że mi tego wprost nie powie, no bo jak by to miało wyglądać ? Tato, już nie chcę z tobą jeździć na wakacje, ale ja tak czuję, że ona ma powoli mnie dość.

Moja córka ma 14 lat i ojciec wciągnął ją w swoje pasje. Zimą jeżdżą na nartach a latem na kitesurfingu. Nie w głowie jej spotkania z kumplami, kiedy tata proponuje takie wypady. Poza tym razem gotują i spędzają czas w zależności od ich pomysłów. Nie jest to wymuszone kino, czy wspólne zakupy, choć też tak robią.

Nie no u nas to wszystko chodzi jak w zegarku, mam po prostu ustalone przez sąd godziny i dni widzeń, no i po prostu w te dni się z nią widzę, jak np. do 18 to o 18 się rozstajemy, mamy zupełnie inne zainteresowania, charaktery, nie jestem jej matką, więc też nie widuje jej na co dzień, więc nie mam prawa jej tak dobrze znać jak ona, no, ale czuję, że ona też nie chcę mi robić duzej przykrości, więc to jest trochę na siłe, jesteśmy po prostu różnymi ludźmi, jak była dzieckiem to miałem zdecydowanie łatwiej, bo z dzieckiem można się bawić, no, a wiadomo ona już dzieckiem nie jest, więc jest trudniej. Ja nie jeżdżę ani na nartach, a gotować ? Do poziomu amatora mi daleko

Jak byłem w jej wieku, no to wiadomo dużo więcej czasu spędzałem ze znajomymi, niż z rodziną, dla mnie to jest naturalne, też w tym wieku zaczęły podobać mi się dziewczyny, dlatego nie widzę nic w tym złego, że ona może czuć podobnie, gdyby moi rodzice w tym samym czasie zabierali mnie gdziekolwiek, to byłoby to dla mnie bardzo wkurzające