jak myslicie czy lepiej bylo w wieku 23 25 lat stworzyc zwiazek z jakims

takim-sobie kolega, ale teraz nie byc samej po 30stce? teraz sie obwiniam, ze zle pokierowalam zyciem, ze moglam wiecej wychodzic wszedzie, latac za ludzmi i moze spotkalabym kogos akurat dla mnie. ale moglam tez zdecydowac sie na jakiegos chlopaka (wtedy), ktory sie za mna ogladal a mi nie pasowal. nie bylabym sama.

nie, lepiej być przez dłuższy czas samemu i w końcu spotkać prawdziwą, wyśnioną miłość, niż spotykać się z kimś na siłę, bez uczuć. Też jestem od dłuższego czasu sama, mam na oku kogoś w tym momencie nieosiągalnego, ale nie chcę innego i wolę być sama i niech życie samo się ułoży, niz wchodzić na siłę w związek z kimś, do kogo nie czuje tego, co do tamtego. A uwierz mi, jak jest uczucie od pierwszego wejrzenia, duuuża chemia itd., to jest różnica ogromna choćby w samym przytulaniu. Nigdy nie jest za późno na miłość, po prostu teraz szukaj. Na jakiś portalach, wychodź z domu itd. I pomyśl tak, że robiłaś dobrze, bo przynajmniej nie wpakowałaś się w nieodpowiednie związki, nie zostałaś przez ten czas zraniona itd.

O, zraniona to bylam. Bylam z kims przez 2 lata ale sie posypalo. Tzn "zraniona", no nie wyszlo nam przez nasze charaktery i cierpie przez to nadal. Ale my sie poznalismy, jak mielismy oboje po 29 lat. A gdybym poznala meza w liceum czy na studiach, to moze byloby inaczej, wiejsza elastycznosc charakterow. A teraz to kogo ja poznam w tym wieku? (33) Wszyscy zajeci, ostatnio nawet spotkalam sie z kims a okazalo sie, ze ma dzieci i rozwiedziony ;/ Czy tylko ja mam awersje do portali typu sympatia?

moja koleżanka poznała chłopaka na speed datingu i do tej pory są razem (3 lata). Także wszedzie można poznać. nie wiem, czy związki licealne są lepsze. Znam przypadki, kiedy ktoś był razem od liceum, potem przez połowę studiów iitd. i po dłuższym związku, kiedy miało już być wesele, facet uznał, że jednak się nie wyszalał i zostawił dziewczynę. Drugi taki przypadek doprowadził do ślubu, ale facet miał problem z tym, że nigdy nie zobaczy jak to jest z innymi i teraz prawie jawnie zdradza żonę, która płacze, przeżywa, ale nie chce rozwodu, bo ma nadzieje, że on się opamięta.. także dziękuję za takie "szczęście"

Myśle że nie wiem co powiedzieć to skomplikowane. Wszystko zależy od nastawienia.