Nie mam już siły,dajcie mi motywacje kobiety

Mam 21 lat,męża i 3 miesięcznego synka. Po nieprzespanej nocy ogarnęłam się i leże. Mieszkanie wygląda jakby tydzień nie było sprzątane. Nie mam siły ani ochoty by wstać. Jeszcze w małżeństwie pojawily się pewne problemy i jak czegoś z tym nie zrobie to skończy sie rozstaniem. Do tej pory było wszystko okej. Teraz zaczęło sie psuć. Dajcie mi siłę i motywacje bo któregoś dnia wyjde niby po chleb i już nie wróce. Czuje sie nie kochana i nie doceniona.

dziecko strasznie wymęczy.... angazuj też męża, niech ci pomaga...

Dziewczyno po prostu wstań i weź się do roboty. Masz tylko 20 lat, nie zążyłaś się napracować, dziecko też masz dopiero 3 mce. Ogarnięcie mieszkania to nic trudnego. Ogarnij siebie, dom i podchodź poważnie do życia, a nie bawisz się w dorosłość. Zaraz o rozstaniu! Macie dziecko i macie obowiązek walczyć o jego pełną rodzinę a nie przy byle piardnięciu rujnować mu życie.

Tyle że ja wszystko robie sama. Mąż po 12 godzin w pracy. Ja wstaje w nocy,ja zajmuje sie dzieckiem w dzień. Padam na twarz. Nawet jak ogarne to wszystko to i tak słysze pretensje że co ja cały dzień robilam.

Jesteś zdrowa? Masz zdrowe dziecko? Jesteś młoda, dopiero weszłaś w dorosłe życie? Siedzisz w domu? Czego ty nie ogarniasz? Jaki masz duży dom? Czy to tylko mieszkanie? 3 miesięczne dziecko nie jest tak absorbujące jak starsze, raczkujące, chodzące, mające swoje zdanie. Lepiej nie będzie przez 4 lata napewno. Kobiety mają 2, 3 dzieci i pracują zawodowo. Jesteś po prostu leniwa. Dzieciństwo się skończyło!

Autorko a skąd dziecko w tak mlodym wieku? Po co ci to bylo..?

Siebie ogarnij dziewczyno,a z domem daj sobie spokój, sprzatanie nie jest najwazniejsze,ogranicz je do koniecznego minimum, np kurze raz na tydzien, okna 2 razy w roku, odkurzanie 2 razy w tyg, prasowanie jedynie koszul,szkoda zycia na sprzatanie tym bardziej jak Twój facet i tak nie docenia tego co robisz

gość dziś Autorka prosiła "dajcie mi motywację", a nie "dobijcie mnie".

Cześć. Nie sluchaj tych co piszą że jesteś leniwa i że trzy miesięczne dziecko nie daje w kość. Jestem w podobnym wieku,po ślubie prawie 4 miesiące,mieszkam z mężem od 2 lat,mamy również trzy miesięcznego synka. Mąż pracuje po 10 godzin dziennie + soboty po 8 godzin. Czasami zjedzenie śniadania to wyczyn juz Nie mówiąc o sprzątaniu. Nie raz padam na ryj. To nakarm,to zmień pielusze to uśpij i pół dnia mija zanim sie obejrzysz. Też psuje mi się w związku i nie raz myśle żeby wyjść i nie wrócić. Przemęczenie robi z czlowieka zombie . mąż wraca zmęczony z pracy a ty dalej zajmujesz sie dzieckiem. Idzie sie wykonczyc psychicznie i fizycznie. Kazdy potrzebuje chwili dla siebie. Wiem co czujesz. Ja sobie wmawiam że dam rade bo musze i że moze być już tylko lepiej. Gdy mały śpi zaczynam troche ogarniać. Mieszkam w dwu piętrowym domu i jest tego na prawde dużo do sprzątania a dochodzi jeszcze zrobienie obiadu. Mąż proponował zeby zatrudnić pania do sprzatania ale nie wyobrazam sobie by ktoś obcy kręcil mi sie po domu. Więc powoli ogarniam . gdy dziecko śpi zwykle zdążam pościerac kurze i poodkurzać. Nie jest to duże ale zawsze cos. Wierze że Ty Tez sobie poradzisz :)

Dziecko było zaplanowane. Nie żadna wpadka bo takowe nie istnieją wg mnie. Po co? A Ty jesteś matką ? Jezeli nie to nigdy tego nie zrozumiesz.

Ja też urodziłam synka w wieku 21 lat , teraz ma 8 lat ,ale do dziś pamiętam jaka to gehenna :) Wstawanie,karmienie,przewijanie,noszenie- dzień jak CO DZIEŃ.Ja po urodzeniu syna rozstałam się z ojcem dziecka,ale to była inna sytuacja niż twoja.Nie tylko nie pomagał ale nie chciało mu się pracować,zamieszkać z nami i robił awantury...Wszystko mija i dzieci rosną :) obecnie mam męża,synka 8l i dwulatkę w domu.Wstaje rano i ogarniam siebie,później kuchnie i wychodzę z domu,wracam ok.18 .Monotonia zabija ale wiem że nie długo kolejne dziecko pójdzie do przedszkola a ja odzyskam "wolność" :D zobaczysz wszystko się ułoży a faceci tacy już są i lubią gadać pierdoły...pogadaj szczerze z nim.

Chciałaś dziecko juz, teraz a teraz narzekasz??? Co obowiązki cie przerosły? Prawda jest taka ze jesteś za młoda na macierzyństwo i twój maz pewnie tez... Ale skoro juz tak pokierowalas swoim życiem to rusz dupę i ogarniaj rodzine bo twoje dziecko ciebie potrzebuje! Wszystko sie zmieniło i teraz nie ma ze ci sie niechce, twoje zachcianki zeszły na dalszy plan i czym szybciej sobie to uświadomisz tym lepiej...