to lekko chore, ale ja się psychicznie lepiej czuję ze sobą jak jest pochmurno

i deszczowo. Dziwne, wiem. Może dlatego, że jestem raczej typem myślicielki, często łapie doły

ja tez lubie jak jest pochmurno, dlatego ze jestem domatorem i bez wyrzutów moge sobie siedziec w moich 4 scianach

Tez tak mam ale tylko jak nie jestem w pracy :)jak jestem w domu lubie deszczowa pogode , czytam ksiazki leze pod kocykiem pije kawe i lubie byc wtedy sama w domu , lubie sluchac deszczu

Jak widać, takich,, psychicznych "jest więcej! Ja również się melduję ;-) Na pewno ma to związek, że lubię być w domu, choć nie należę do samotnic. Ale taki trochę ze mnie depresyjny typ.

A ja kocham słońce, poprawia mi nastrój ale za to uwielbiam sie kochać z mężem jak jest burza ;-)

A ja mam tak że jestem 99% introwertyk i domator ale słońce lubię b codziennie muszę odprowadzać dziecko do przedszkola i robić zakupy i nie lubie tego robić jak jest szare niebo. Lubię słońce nawet jak jestem w domu. Ale, ale. U mnie to słońce ma swoje granice, tzn. jeśli jest bite pare tygodni ładna pogoda to potrafi się to znudzić zaczynam być tym troche rozdrażniona. Wtedy jak znalazł jest pochmurny dzień tak jak np. dzisiaj to właśnie ma miejsce. Przy ładnej pogodzie bardziej mnie rodzina wytarga z domu i jak jestem cały dzień gdzieś w plenerze to niby fajnie a w gruncie rzeczy mnie to wnerwia i patrzę już żeby do domu wracać. Wczoraj tak było. I dzisiaj z otwartymi ramionami przywitałam ten deszczowy dzień. Jak sie słońce znudzi to pochmurny dzień potrafi być całkiem przyjemny nawet na dworze.

A ja lubię jesień tą szarą i ponurą. Taka mdlancholijna pogoda mnę uspakaja. Ale teraz mam malutkie dziecko i wolę jak nie pada. A tak poza tym jestem strasznie wrażliwa na zmiany pogody i skoki ciśnienia.