Polityka dziewictwa czyli dlaczego kobietą można się stać tylko przez penetrację

ze strony mężczyzny ? - Eliza Szybowicz http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/czytaj-dalej/20160914/polityka-dziewictwa

'Autorka, pozostając wrażliwa na „kobiece rozterki”, traktuje dziewictwo i jego utratę jako konstrukt służący politycznym celom, przede wszystkim reprodukcji relacji władzy. Z tym wydarzeniem łączy się wiele narzuconych znaczeń i olbrzymia presja. To rzekomo punkt zwrotny, mający wpływ na całe przyszłe życie. Nic dziwnego, że takie wrażenie zrobiła na mnie historia Esther, która próbuje tego mechanizmu uniknąć i w ogóle zbagatelizować kwestię „cnoty”, a którą własne ciało zdradza, wystawia na biologiczne ryzyko i zmusza do szukania ratunku u eksperta. Zawadzka ujawnia centralną pozycję tematu w kulturze patriarchalnej. W akcie defloracji – jak twierdzi potoczna frazeologia – dziewczyna „staje się kobietą”. Ma on wytworzyć heteroseksualność i kobiecość jako nieautonomiczną podmiotowość. Dlaczego kobietą można się stać tylko przez penetrację ze strony mężczyzny? Dlaczego inne zachowania seksualne, auto- i homoerotyzm nie są uważane za utratę dziewictwa? Może samo dziewictwo jest możliwe tylko w uniwersum patriarchalnym i heteroseksualnym?

Ciekawe, że męska wersja przechodzonego dziewictwa może być umieszczona jeśli nie w samym centrum, to blisko centrum narodowego mitu. Nawet domieszka śmieszności jej nie szkodzi. Myślę o Sienkiewiczowskim Podbipięcie i jego ślubach czystości złożonych na ołtarzu ojczyzny. To postać zarazem komiczna (taki wielki, penisa pewnie też ma wielkiego, a taki niewinny) i wzniosła. Mam nawet wrażenie, jakby Sienkiewicz specjalnie dodawał mu komizmu, żeby udowodnić, że niczego to nie zmieni. Wzniosłość wzmaga jeszcze śmiertelna penetracja bisurmańskimi strzałami na wzór św. Sebastiana, choć w Trylogii rzeźnicko, bez cienia wzniosłości, penetrowani są zazwyczaj (wbijani na pal) wrogowie. Ta kaźń godzi nie tylko w ich życie, ale też w coś cenniejszego – w ich męskość. Pan Longinus umiera spenetrowany, nie spenetrowawszy, i co? I nic. Staje się narodowym świętym. Nikt się z niego nie śmieje.