zimno, coraz zimniej... SKARBIE...

tak, zrobiło się jesiennie... ale nie o pogodzie ten temat... przecież... wasze relacje... z osobami na których wam zależało, zależy... ale z różnych powodów nie wyznaliście im tego... jak zmieniają się wasze relacje z tymi osobami... zimno, coraz zimniej... unikacie kontaktu, żeby wasze zauroczenie nie przybierało znowu na sile... czy może staracie się być jak najbliżej nich... zawsze to coś... niechby chociaż tyle... uciąć wszelkie kontakty, odizolować się... czy może cieszyć się z tych chwil spędzonych razem, nawet jeśli nie w takiej formie jak byście tego pragnęli...

hm... nikt, nie ma tu osób które ukrywają, ukrywały swoje uczucia...

Milczą...

Ut cieszyć się z tych chwil spędzonych razem, nawet jeśli nie w takiej formie jak się tego pragnęło... odcina się człowiek, gdy nie kocha...lub mało kocha albo też kocha niewłaściwą osobę...

Sa...ja probuje ograniczyc kontakty...nie dzwonic...ale mysle codziennie...najlepiej urwac calkiem kontakt...ale nie potrafie...widujemy sie rzadko ale podczas tych spotkan napawam sie jego bliskoscia...nasycam jak kotka chlepczaca mleczko...

ile czasu skrywasz te uczucia?

cieszyłem się z każdej chwili spędzonej wspólnie... z każdego uśmiechu... a nawet przelotnego spojrzenia... i, odciąłem się... chyba nie wytrzymałem już dłużej... wiedziałem, że jeszcze trochę i o wszystkim Jej powiem

ut, a Ty jak myślisz?

i nipotrzebnie się odciąłeś, jeszcze trochę i jej powiedz, bo ona i tak wie...

Skrywam pare lat juz...to skomplikowane...ut moze lepiej wyrzucic to z siebie...to skrywanie zabija od srodka...ja juz zaluje swojego strachu od dawna...

sama wiedza to jeszcze nie wszystko. Wiedzę można mieć. Łatwiej jest zrozumieć relacje, czyjeś postępowanie, rekacje itd. itp. Ale co ci ludzie z tym zrobią to jest dopiero znak zapytania.

Ut, a kochasz ją naprawdę? Bo jeśli nie kochasz, to daj sobie spokój.

na pewno nie wie... może się domyślać... być może zauważyła coś... ale nie może mieć pewności... no niby skąd... intuicja, jakieś domysły, to wszystko...

a ty wiesz czy ona coś do ciebie czuła czy tylko się domyślasz?

Jeżeli ten Ktoś, kogo się kocha nie podejmuje żadnej próby kontaktu, trzeba odpiścić. Nie należy się narzucać. Nawet jeśli serce z żalu pęka. Nic na siłę.

To w takim razie trwajcie w domysłach, trwajcie...przecież już macie praktykę i doświadczenie... trwajcie i spodziewajcie się, że pewnego razu ktoś odejdzie, albo wybuchnie wulkanem. Czasem myślę, że ludzie, którzy zabierają sobie nawzajem szansę są nic niewarci. A jeśli chodzi o kobiety: zanim do faceta dojdzie, że jest zakochany, kobieta już o tym wie. Jej intuicja jest niezawodna. A więc mogła się domyślić, ale skoro nic nie zrobiła i to i nie zrobi...

A jesli sie wie, ze ta druga osoba tez nie pozostaje obojetna ale sytuacja zyciowa jest taka a nie inna...to co wtedy ? Zerwac calkiem znajomosc ? Udawac, ze nic nie ma ?

19:55 a masz sumienie zerwać kontakty? to zrywaj! udawać można, toż podobno wszyscy jesteśmy aktorami!

Ut odrobiłeś już zadanie domowe?

Podobno sumienia nie mam...aktorstwo tez ma swoje granice...

Należy kochać, marzyć i mieć nadzieję. Mówią, że marzenia się spełniają a nadzieja umiera ostatnia. Dopóki się żyje należy mieć nadzieję.:) Prawda Skarbie?

/z chwilą uświadomienia sobie że coś do niego czuję odcięłam się tak skutecznie że nie było już żadnego mostu/zbiegiem lat widziałam go coraz rzadziej nasze drogi przecinały się coraz bardziej przypadkowo aż pewnego dnia zobaczyłam go szczęśliwego z jeszcze bardziej szczęśliwa ciężarną żoną, to był moment w którym nawet proch ze złudzeń rozwiał wiat twardego realizmu/

Prawda...moze kiedys...gdzies...jakos...

By podgrzać domową atmosferę zawsze można doładować do pieca i już będzie gorąco;)

Prawda Skarbie, Kochanie! tylko jak?...gdzie? i kiedy?

Moze juz niedlugo...moze to juz w koncu ten czas...ja juz wiem czego chce i niczego bardziej w zyciu nie bylam pewna...

19:45 nie wiem... i nawet nie mam przesłanek żeby się domyślać... wszystko to mogło mieścić się w obszarze życzliwości żartu flirtu... żadne z nas nie odważyło się na otwartą rozmowę... a wiadomo, w takich sytuacjach widzimy to co chcielibyśmy widzieć...

Chcesz wiedzieć, to Ci powiem. Moje wewnętrzne dziecko już nie chce bawić się w aktorstwo. Spoważniało, posmutniało i zdziwaczało. Bardzo ceni sobie święty spokój.

Ut trzeba było mieć jaja i z nią pogadać. A tak żalisz się teraz anonimowym osobom na forum dla bab.

ha, ha, ha nie wiem...wiesz, wiesz, dobrze wiesz...że coś czuje i nie jest obojętna... tylko kłamiesz sam przed sobą. Powiedz, jak ty sobie to wyobrażasz? że wasze uczucia osiągną zenit i wtedy rzucicie się sobie na szyję? To powodzenia. Tak może bawić się sobą jeszcze z 15 lat.