Moje życie po zdradzie

Dwa lata temu mój mąż mnie zdradził, miał krótki romans z 20 latką, dowiedziałam się o tym, w sumie sam się przyznał, najpierw chciałam rozwodu, potem się od niego wyprowadziłam, aż w końcu w czerwcu tego roku zeszliśmy się na nowo, mamy 4 letniego synka, zrobiłam to dla dziecka, sama wychowywałam się bez ojca bo wcześnie zmarł i nie chciałam mojego synowi fundować niepełnej rodziny. Teraz z pewnych powodów zdrowotnych nie będę pracować do roku i tak siedząc w domu wpadam w dół ciągle myśle o jego zdradzie i tamtej dziewczynie, najgorsze jest kiedy syn jest w przedszkolu, maż w pracy, a ja sama w domu sie tym wszystkim zadreczam, czy kiedys to minie

Przepraszam z błędy w powyżej wypowiedzi. Nie dopisałam, że nie będę mogła pracować do końca tego roku, do pracy wracam dopiero w styczniu 2017.

Jak jesteś taka wyrozumiała i tolerancyjna, to się zadręczaj, nic innego ci nie pozostaje.

Gdy się człowiek nudzi łatwiej myśleć o różnych rzeczach, nie będę chyba oryginalna jak powiem że w przypadku zdrady warto przepracować temat z terapeutą (nie to nie reklama, nie jestem nim). Wtedy bardzo dużo rzeczy człowiek się dowiaduje i o sobie i o partnerze. Po zdradzie związek jest już inny ale zdrada nie musi oznaczać jego końca :) To bardzo trudny temat i na tym forum nie znajdziesz dobrego rozwiązania, fachowa pomoc często uświadamia czy nadal chce się być z drugą osobą. Tu usłyszysz jedynie czyjeś doświadczenia, pozytywne lub negatywne zakończenie podobnej sytuacji, no ale nie Twojej sytuacji. Czytałam niedawno książkę "Kup kochance męża kwiaty" może trochę inaczej spojrzysz na ten temat, polecam tez artykuły z tego zakresu często pisane przez terapeutów np. na stronach: zwierciadlo..pl, charaktery..eu ;) Wiedza ułatwia często poradzenie sobie z nową sytuacją.