najbliżsi niszczą mnie psychicznie

"Najblizsi" , czyli ci co powinni wspierać albo chociaż nie dokuczac niszczą mnie. Nie mam gdzie uciec nie pytajcie dlaczego. Kiedyś poświęciłem się dla nich a oni mnie niszczą.

Nie przejmuj się ja też tak mam.s

Ale ja przez nich mam mysli nie takie jak trzeba. Jesten w potrzasku miedzy mlotem a kowadłem.

to normalne... niestety

Tak nie powinno byc. To nie jest normalne . Nikt nie ma prawa nikomu niszczyć psychiki.

Może zle odbierasz intencje najbliższych , nie przejmuj się tak wszyskim i nie bierz sobie do serca . Dobrym sposobem na zrozumienie się nawzajem jest szczera rozmowa, sprróbuj na spokojnie o tym co czujesz z nimi porozmawiać. Wiem że to trudne ale spróbuj, Może jesteś do nich uprzedzony i opacznie odbierasz ich zachowania.Wiem co piszę bo mam identyczną sytuację w domu . Jeśłi sam sobie z tym nie radzisz idz do psychologa , on pomoże Ci pewne zachowania zrozumieć na na inne się uodpornić . Życie to wielki dar więc dbaj o nie i proszę wymaż z pamięci te destrukcyjne myli !!!

myli--myśli

Ja nie mam 16 lat i buntu mlodzienczego. I jedna i drugą stronę mnie wykorzytuje manipuluje mną nie szanuje mnie robią mi na złość i o wszystko obwiniaja.

Żadna rozmowa nic nie zmieni sam tak mam, Ci którym teoretycznie powinienem ufać i im właśnie wierzyć, gardzą mną, rozmowa tylko skończy się na drwinach lub na chwile pomoże. Dziś jestem dorosły a dalej mają mnie za nic i z moim zdeptanym do granic możliwości poczuciem wartości nigdzie nie mogę się przebić, w pracy ludzie wyczuwają z miejsca i największe niedojdy potrafią mi dowalić a ja nie potrafię się bronić, jak chodzi o walczenie o swoje to nawet nie wchodzi w moje myślenie. Wiem, że tak mam i nie umiem się ogarnąć i coś z tym zrobić a jak próbuje to z miejsca los mi wymierza siarczysty policzek. Człowiek w takim stanie czuje się jak na bagnach szukając gruntu do oparcia żeby zrobić krok i ciągle go nie ma.

Gość 9.04 Masz rację całe życie mam pod górkę, dzieciństwo,młodość i teraz dorosłość. Powinno być więzienie za takie traktowanie ludzi. To przemoc psychiczną.

teżcałe zycie mam pod górkę, jakies fatum co nie zrobie wszystko zle zle,wszystko sięwiecznie wali i wali,

8.07dokładnie.s

Najgorsze jest to że nie ma się gdzie schować przed nimi. Chciałabym uciec gdzieś gdzie nikt mnie nie zna. I tych gęb nie bede musiala juz ogladac.