Mieszkanie po porodzie

Witam, opiszę moją sytuację w skrócie. Mianowicie mam 20 lat, mój narzeczony 22. Jestem w ciąży, urodzę w czerwcu. Mój mężczyzna mówi abyśmy zamieszkali u niego, ma gospodarstwo którym się zajmuje poza tym również pracuje. U niego w domu mieszka 6 osób razem z nim, jeśli ja z dzieckiem się wprowadzę będzie 8, 4 pokolenia w domu...on nie chce słyszeć o innej opcji niż takiej. Nie bardzo nas stać na wynajem czy kredyt, zresztą jak wspominałam nie dopuszcza do siebie takiej możliwości... U mnie w domu jest 5 osób więc razem z nim i dzieckiem to i tak 7. Fakt że oboje mamy duże domy bo ponad 120m. Jestem załamana, nie wiem co robić.. Doradzajcie, pocieszcie..

Bez różnicy -tu dużo ludzi tam też dużo ludzi. A skoro zajmuje się gospodarstwem to łatwiej mu będzie być na miejscu a nie dojeżdżać od ciebie.

Ale to nie jest jego gospodarstwo? Czy jest już na niego przepisane?

A ile tyg jesteś w ciąży skoro urodzisz w czerwcu.Jestes pewna ze to ciąża?Moze niepotrzebnie planujecie wspólne mieszkanie

Przeraża mnie tylko mieszkanie z teściami i dziadkami mojego narzeczonego Mimo, że jakoś specjalnie nic nie mam do zarzucenia to jednak większość jednogłośnie twierdzi, że mieszkanie z rodzicami i teściami to tragedia.. Boję się tego stresu, wtrącania, kłótni, ograniczonej swobody..

Gospodarstwo narazie jest jego taty, nastomiast od smarkacza mu pomagał.. Ciaza bardzo wczesna ale potwierdzona przez lekarza, 5/6 tydzien

Jedyną opcją jest wynajęcie mieszkania. Skoro pracuje i do tego ma jeszcze gospodarstwo to chyba biedny nie jest? Ty pracujesz? Druga opcja taka, ze zostajesz u siebie i zamieszkacie razem jak będzie was stać na mieszkanie/dom.

Sorry, ale w takim razie skoro tak Ci nie pasuje mieszkanie z rodzicami czy teściami to czemu NAJPIERW nie zajęliście się szukaniem własnego lokum, a zabraliście się za rozmnażanie? Jeśli nie chcesz mieszkać z kimś to trzeba o to zadbać i tyle. A nie zajść w ciążę, zamieszkać u teściów i narzekać, że 4 pokolenia pod jednym dachem. Prawda jest taka, że teraz to już musztarda po obiedzie i wyjścia za bardzo nie masz.

Ja również pracuję. On narazie z gospodarstwa nie ma mega dochodów, uważa, że wynajem to wyrzucanie pieniędzy w błoto a nie będzie budował domu skoro ma jeden tu i drugi parę miejscowości dalej (dom jego mamy ale mieszka tam jego ciotka z corkami). Nie wyobraża sobie mieszkać osobno. Mam taki mętlik w głowie, bardzo mnie to przeraża.

Proszę mnie nie obrażać i czytać ze zrozumieniem. Ja nie mówię, że nie chce tam mieszkać tylko mam dużo obaw, liczyłam na wsparcie, na wypowiedzi osób które może mieszkają z teściami. Nie wszystko w życiu jest zaplanowane i działa jak w zegarku.

Najważniejsze jest by zawsze był po twojej stronie obojętnie gdzie będziecie. Mój jest zawsze przy każdym badaniu krocza i wspierał porody takie przeżycia łączą związek i widzi że intymność to ty i on a nie ty i ginekolog bo wstydzisz się go. Lepiej przebiega poród gdy masz osobę bliską liczą się z tobą. Również gdy jest przy badaniu krocza nie dojdzie to takiej sytuacji jak u tej pacjentki. .Badanie u ginekologa: Lekarz rozpiął rozporek - poranny.pl

- ile oni mają pokoi? - bedziecie miec swój kat? - są tam dziadkowie, jego rodzice, jakieś rodzeństwo i on tak? kazdy ma swoj pokój? - jest jakas czesc wspolna (jakiś salon?) jak jest u Ciebie w domu? przygotuj sie, ze wszyscy, tesiowie i dzadkowie meza beda miec milion rad jak zajmowac sie dzieckiem i czego robic a co nie w ciazy

U niego kazdy ma swoj kat, sypialnie, dwa salony,dwie lazienki, jedynie wspolna kuchnia, na dole jest nawet pusty jeden pokoj. U mnie jedna lazienka, kazdy ma swoja sypialnie 2 kuchnie i 2 salony. Z miejscem raczej nie ma problemu, boje się że wszyscy beda wszystko lepiej wiedziec ode mnie i nadmiernie się wtrącać.

120 metrów na 8 osób to jest bardzo mało. Młodzi nie powinni mieszkać z rodzicami w jednym mieszkaniu - jeżeli z domu da się wydzielić osobne, niezależne mieszkania to ma to sens, jeżeli będzie wspólna kuchnia, łazienka, ogrzewanie i wejście - nie.

Autorko: ale nikt Cię nie obraża. Przeczytałam Twoje wypowiedzi i dla mnie jasno z nich wynika, że z jednej strony narzekasz na wspólne mieszkanie z teściami, a z drugiej, że nie macie dość kasy na własne. No to jakie tu dobre wyjście? Niestety nikt Ci nie powie jak się sytuacja rozwinie, a może być bardzo różnie. U każdego wygląda to inaczej, nie ma się więc co sugerować, że ktoś mieszka z rodziną i jest super, i to znaczy, że Wam też będzie super. Albo ktoś mieszka i jest tragedia, to znaczy, że u Was też będzie źle. Moim zdaniem najlepiej jak młodzi mieszkają sami i ja bym się na żadne wspólne mieszkanie nie godziła. Inna sprawa, że najlepiej jest podejmować decyzję o dziecku jak już się trochę razem pomieszka. Inna opcje (mieszkanie z rodziną, dziecko w drodze) to wszystko powoduje, że sporo będzie sytuacji konfliktowych, bo ścierać się będą interesy wielu osób. I zamiast docierać się z facetem będziesz się docierać z całą jego rodziną. Sorry, to nie dla mnie:/

Jedna kuchnia czyli panią domu będzie teściowa. Jeśli Ci to pasuje to super:) Ja bym za taką opcję podziękowała, ale co kto lubi. Moim zdaniem wspólne mieszkanie to tak jak ktoś wcześniej napisał: tylko w przypadku kiedy jest osobne wejście, łazienka, kuchnia. Kiedy ma się zapewnioną własną część i święty spokój w niej. Osobny pokój to żadna własna przestrzeń, sorry.

Niby tyle ma ten twój a w sumie goowno ma. Niby dwa domy a tak naprawde to zadnegon,w jedynym 3 pokolenia ludzi w drugim ciotka,czyli nic nie ma bo gospodarstwo tez nie jego. A te wasze 120 to metrowe domu do takiej ilosci w nim osob to malenkie sa. Ja bym juz wolała wynająć,bardziej by byscie sie czuli u siebie niż w tych wielopokoleniowych domach.

Z własnego doświadczenia ci to odradzam.

ma 20 lat a juz zmarnowane życie. Ledwie co osiągneła pełnoletnosc to zamiast uczyc sie, pracowac, podróżowac, osiągnąc cos w zyciu to myśli ceepskiem i bedzie siedziec bez kasy, kątem u obcych ludzi

Nie dla każdego osiągnięciem życiowym jest podróżowanie Znam takich co sobie świat zwiedzali kase robili a na dzieci już potem było zapozno, na największe szczęście I sami teraz żyją z kotami i psami, nieszczesliwi Osobiscie znam takich co mieszkaml chwile z rodzicami a potem ulozyli sobie zycie i sa szczesliwi Wiec nie pie*dol :)

Ani tu ani tam tylko na swoim

Jesteśmy w tym samym wieku ja 20, facet 22. W czerwcu urodziłam córeczkę i nie wyobrażam sobie mieszkać u rodziców któregoś z nas. Nawet o tym nie myśl tylko uciekaj na swoje. On pracuje, ja mam świadczenia do tego studiuje i dajemy radę, czemu ty masz nie dać?

Właśnie poważnie rozmawialiśmy. Chyba coś do niego dociera i rozważa taką opcję. Stać nas na to, na małe ale własne. On całkiem nieźle zarabia, ja co prawda mam trochę powyżej średniej. Myśleliśmy nawet nad kupnem a od znajomych dowiedzieliśmy się o programie MDM. Mam nadzieję, że wszystko wkrótce się ułoży i będziemy jednak spokojnie sobie żyć na swoim :)

O Bozzzze,20/22 lata i ciąza iiii......,masz coś z głową.Zamiast się uczyć i pomyśleć o przyszłości to zaczynasz od dzieci i niech sie inni martwią za ciebie.Fajnie się tak żyje:):):):)

2016.10.04 Ty to swoke krocze to ołóż na nos staremu niech je nosi i się nim obnosi,toż to cud natury. Zakładasz dziesiątki wpisow jak to twoj chłóp jest przy badaniu ginekologicznym,to nie chłop a duuupek ,a tak na prawde to sie tym podniecasz zboczna ,.bo żaden ginekolog nie zezwoliłby mu patrzeć,najwyżej za parawanem ale i tak by go uznał za idiotę.

Ty masz cos z glowa idioto Przynajmniej o lasce na 18stke dziecka nie pojdzie A kto powiedział ze sie nie uczy ? Tyle osob daje rade Zal mi Ciebie i Twojego toku myslenia Mam nadzieje ze takie cos jak Ty sie jednak nie rozmnozy i dzieci nie przejma glupoty :)