Zaraz ślub a ja nie wiem co robić

Hej piszę bo chce się wygadać, już nie mogę dłużej tego trzymać w sobie. Poznaliśmy się 3 lata temu między nami było róznie rozstania i powroty, okazało się że jestem w ciązy, oboję się bardzo ucieszylśmy zę będziemy rodzicami. Mój tż oświadczył mi się i zmieszkaliśmy u jego rodziców. Niestety nie stać nas jak narazie na wynajem mieszkania. I tu się zaczeły schody. Jego rodzice do wszyskiego się wtrącają a on za mamusią stoi mórem. Oddaliliśmy się od siebie, nie mam juz nawet ochoty się przytulać do niego już zapomniałam co to seks nie mam ochoty się z nim kochać, drażni mnie nawet jego dotyk. Zawsze byłam niezależna finansowo lecz teraz jestem na zwolnieniu i miesiącznie otrzymuje 700zł z czego robię dla nas zakupy opłacam telefon robię także zakupy dla naszego dzieciątka i nie zostaje mi nic dla siebie a często jestem na minusie mój tż ma swoją wypłatę dla siebie. Już nie pamiętam kiedy sobie coś kupiłam brzuszek rośnie i nie mieszczę się juz w stare ciuchy lecz mój luby martwi się tylko o siebie. Za niecały miesiąc mamy brać ślub a ja nie jestem pewna swoich uczuć już nie wiem co mam robić :( Proszę odpuścić sobie hejty.

może to hormony? Mówisz o ślubie cywilnym czy kościelnym, bo nad kościelnym bym sie poważnie zastanowiła?

olej go i idź do rodziców z tym skunksem dobrego życia mieć nie będziesz

Jest to ślub cyilny, ślub jest wynikiem jego starań mi wystarczy związek nieformalny , lecz on bardzo nalegał na ślub.

bardzo hoojowy start, nie widze tego związku, będą ciągłe kłótnie, może i rękoczyny. Nie polecam ślubu, bo tylko adwokaci przy rozwodzie na tym skorzystają. On oświadczył się bo musiał a nie chciał, a ty jak czujesz do niego wstręt to jak możesz z nim brać ślub? durna czy co? Baby to jednak tępe suki i tu tego idealny przykład. Trzeba było czekać do ślubu z seksem a nie puszczać szpary, TWOJA WINA, nikogo innego.

Do rodziców niestety nie mogę iść bo mieszkają w kawalerce już sama nie wiem co robić bo wwiem ze na dłuższą mete to nie ma sensu lecz ślub za 25 dni :(

Niewątpliwie wspólne mieszkanie z jego rodzicami nie ma żadnego sensu. Oni są u siebie, on jest ich synem, ty jesteś obca. Jedyne co możesz to dążyć by za wszelką cenę wyprowadzić się i zamieszkać na swoim.