Kiedy jesteście chorzy (pytanie do kobiet i mężczyzn) pragniecie, by ktoś był pr

zy Was, czy wolicie skupić się na swojej chorobie, wyzdrowieniu? Chodzi mi o to, czy nie irytuje Was obecność innych, kiedy Wy nie macie ochoty na rozmowy, śmiech, i tak dalej? Nie macie nic złego na myśli, po prostu-czujecie i wiecie, że nie jesteście w formie i nie będziecie udawać, że jest inaczej. Dochodzi też aspekt, że nie chcecie martwić innych, że to Wasza choroba, Wasze, chwilowe, gorsze momenty, a nie-przyjaciółki lub sąsiadki. Jak to jest w Waszym przypadku?