2 letnie dziecko..

Witam od jakiegoś czasu nie moge poradzić sobie z moja ponad 2 letnia córeczka.. Zrobiła sie strasznie nieznośna , bardzoooo niegrzeczna do tej pory nie mieliśmy wraz z mężem z nią takiego kłopotu oczywiście miewala czasem swoje chumorki ale szybko jej przechodzilo gdy zajmowalam ja zabawa itp .. A teraz ??? ... Zaczęła cały czas o wszystko płakać wręcz sie drzec ze az gardło zdziera jak jej cos nie pasuje , pluje wszystkich.. bije( z czego ma ogromną radosc dochodziło nawet do styuacji ze podeszla do mnie i uderzyła mnie szklanka w twarz ;'( ) szczypie rzuca sie na prawo i lewo .. Do tego sie w ogóle nie słucha , żadna kara na nia nie działa jak dostanie klapsa to jest placz a zaraz sie z tego śmieje i zaczyna sie czymś bawic... Nawet nie chce chodzic spac o normalnej godzinie tylko do 3 rano lata po ciemku po pokoju mimo ze od 10 rano nie spi... Proszę powiedzcie mi czy ktoras z was tak miała i jak sobie z tym poradzila i czy warto z takim dzieckiem udac sie do psychologa .. U nas w domu zawsze panuje spokój miłość i naprawde nie wiem skąd to się wzięło.. Jestem strasznie załamana:'(((

Czy to poiebana jestes ? Do 3 rano dziecko lata ? Matka z ciebie jak z koziej d**y organy

Mój odkąd skończył dwa latka też zaczął nam sprawiać problemy. Nie minęło mu to do dziś. Całe lato było trudne, ale teraz jak się okazuje, jest jeszcze trudniej. Również zdarza się bicie, kopanie, krzyki, oczywiście żeby coś od niego wyegzekwować, trzeba użyć podstępu. Czasem brakuje już sił. Co do snu, to mogę Ci tylko powiedzieć, że 10.00 to jest późno na pobudkę dla takiego dziecka. Mój wstaje ok. 6.30, ma drzemkę 13.00-15.00 i 21.00-21.30 zasypia. Trzeba dziecko kłaść codziennie o tej samej porze i tego pilnować. Zacznij od wcześniejszego obudzenia jej (stopniowo coraz wcześniej niech wstaje).

Moja córka również zaczęła być problemowa ok 1,5 roku . Teraz ma 2,5 i jest poprawa. Przede wszystkim tłumaczenie i konsekwencja przynoszą skutki. Musisz być twarda. Zabierz ulubiona zabawke na cały dzień ,wyłącz bajki. Moja uwielbiała robić sceny publicznie. Kilka razy w dzikim szale wynosiłam ja że sklepu, siedziala że mną w aucie drżąc się w wniebogłosy. I dalo skutek. Teraz przed wejściem do sklepu mówię jej że idzie grzecznie za rączkę że mną, nie ucieka, nie piszczy i nie robi histeria bo od razu wracamy do domu. I jest poprawa. Jeżeli chodzi o bicie za każdym razem Złap za rączkę i zdecydowanym tonem mówisz że nie wolno bo to boli. Oczywiście u nas w dalszym ciągu zdarzają się histerię i proboje nas bić ale jest to sporadycznie już. Co nie zmienia faktu że trzeba dalej pracować nad zachowaniem takiego dziecka... moglabym pisać i pisać co moje dziecko wyczynialo ale zbyt duzo tego. Pozdrawiam ;)

Aha i za każde dobre zachowanie cheal ja bij brawo to też dużo daje!! Ja ja nagradzam ulubiona bajka lub dostanie jajo lub lizaka ;) albo poprostu mówię jej że była bardzo grzeczna i jestem z niej bardzo dumna i bije jej brawo a ona się cieszy ;););)

Zaraz zacznie się tłumaczenie, że to normalne, że to bunt 2latka itp. A to po prostu wynik waszych karygodnych błędów wychowawczych. Sama też popełniam błędy, czasem z premedytacją, ale mam granice i na pewne rzeczy nigdy bym sobie nie pozwoliła. Oboje pracujemy i nie ma opcji żeby dziecko nie dawało nam w nocy spać. Wstawanie o 10? Sama też tak wstajesz? Nie dziwię się, że dziecko jest zmanierowane i wszystko ma poprzestawiane.

Pomyśl sobie o czymś na co nigdy byś nie pozwoliła...np. uderzanie szklanką w nowy telefon, telewizor...Tak samo stanowczo, zdecydowanie i konsekwentnie reaguj na histerie, bicie itp...

Maaaamam3latka uwielbiam takie wszystkowiedzące matki jak ty. Zobaczymy efekty twojego wychowania za kilka lat, nie mów hop, jeszcze nie wiesz co wyrośnie z twojego dziecka. Autorce życzę cierpliwości, wytrwałości i spokoju. Dużo tłumaczyć, stawiać granice i... przeczekać. Z wiekiem dziecko będzie rozumiało coraz więcej.