Czarna postać rozdaje śmierć.

Śmierć i płacz, śmierć i płacz, Czarne widmo rozpala miecz. Śmierć i płacz, śmierć i płacz, Czarne widmo rozpala miecz. Śmierć i płacz, śmierć i płacz, Czarne widmo kieruje miecz w niebo. Śmierć i płacz, śmierć i płacz, Zemsta piekieł dopełnia się.

Z głębi ran, w blasku hord, Idzie czarny król – Abaddon. Nad nim krąg siedmiu głów Sprzęga czarci gniew w płomień. …I stanął smok Przed mającą rodzić niewiastą, Ażeby, skoro porodzi, Pożreć ją, dziecię, jego raj. Z głębi ran, z chaszcz i nor, Zemsty nadszedł czas i przemoc. Śmierć za płacz, płacz za śmierć, Śmierć za diabła krew przelaną. …I porodziła tyrana z żelaznym berłem, Lecz porwał go Bóg spod zębów wyzwoliciela. Wzniósł Abaddon stary miecz, Plunął w piach: „Wojna, psie!”.

Ognisty diament spadł i lud w obawie ukląkł, Wraz z nim potomstwo Jej. Zemstą płomień i bat, płomień i bat. Z czarcich hord, Ognisty diament spadł i lud w obawie ukląkł, Wraz z nim potomstwo Jej. Zemstą płomień i bat, płomień i bat.

Kocham ten kawałek <3

To uczucie, gdy nie wiecie o co mi chodzi, bo nie znacie tej legendy polskiego metalu, jaką jest Kat razem z Romanem Kostrzewskim :P

O, ktoś zna :P Dla mnie to ich najlepsza ballada, klimatyczna i jeszcze pozbawiona tego kiczu z późniejszych płyt. Ogólnie ten zespół był w swoich najlepszych czasach jakiś taki magiczny, tak jak nie lubię kiczowatych metalowych ballad, to nad "Łza dla cieniów minionych " wiele przelałam niegdyś łez i wzruszenia :P

a gdy słucham utworu z tematu i słyszę o Abadonie który wzniósł stary miecz, plunął w piach i krzyknął "WOJNA PSIE!", to sama mam ochotę tak zrobić wobec tych ludzi, którzy mnie zawiedli :) Z głębi ran... W blasku hord... Idzie czarny król... Abadon... nad nim krąg... siedmiu głów... sprzęga czarci gniew, w płomień!

Nad "Łzą" to się opłakiwało pierwsze złamane serce ;) Przynajmniej w moich czasach. Ja mam ogromny sentyment do "Delirium Tremens", pamiętam jak ze słuchu zapisywałam tekst, z kasety jeszcze :D

Ile masz lat, że załapałaś się jeszcze na kasety? :P Na teraźniejszych koncertach Kata i Romana Kostrzewskiego, ten utwór wywołuje największą radośc publiki, chyba wiele tych złamanych serc nazbierało sie przez lata :P

Powiem tak, pierwszy raz na koncercie Romka i chłopaków byłam jeszcze w latach 90-tych ;) o ile dobrze pamiętam, dawno to było ;)

Kto nie zna Kata? Przecież to nietakt, jak można

i róż miłości, które najchętniej przyjmują się na grobach

On jest w wieku moich rodziców, ale numer