historie niestworzone

stwórzmy jakąs fajną historię!

Była sobie heu, co ciągle wyglądała za zawsze szczerym. A ponieważ on szczery bywał tylko w poniedziałki, we wtorek już bajdurzył i bujał biedną heu. Ona niczego nie świadoma bardzo się nakręciła na to bajdurzenie, do tego stopnia, że przepadła dla tego ZS. On jednak jak sama nazwa wskazuje, dziwił się temu światu, że taki dziwny bywa, że ludzie nieszczerzy po nim pląsają. Aż razu pewnego pojawiła się ONA . Zawładnęła myslami kilku osobom. Zawsze szczery się wyląkł swych uczuć do NIEJ i zamilkł na wieki.

Jak zamilkł, tak wielu się przelękło! Co teraz nastanie?! Kto będzie na straży szczerości poniedziałkowych stał?!?!?! Nie było komu, nie było... I świat pogrążył się w chaosie. Wiał deszcz, z nieba padał grad, a pozostał tylko smutek i nostalgia. Herbatę heu zaparzyła, wylało się z imbryka trochę nostalgii i zawładnęła ona kafetarnianą rzczeywistośc. Odtąd heu zapadła w sen zimowy. Na wiosnę Zawsze szery wróci, zerwie jej kwiat , pocałuje w ustka i będzie jak zwykle. Nieszczerze i kłamliwie! Dziiiiwny ten świat!

a tamta, czyli ONA odwróci się, zaśmieje głośno i radośnie. Odchodząc pomysli przez chwilę, że stała się przyczyną ludzkiego nieszczęścia. Ależ! Ona niewinna- nieświadoma swych wdzięków jakie wokół roztacza. Odeszła sobie. Nie pozostała nawet nostalgia. Tylko żal, rozpacz.

ale bzdury wypisujecie, Anny Barbary Katarzyny

Jakie barbary?

jam nie Barbara :D

być może, ale bzdura pozostaje bzdurą, niezaleznie od imienia jej autora

Janek to ty?

Nie wiedziała jednak ONA, że onto w rzeczywistości byt wyimaginowany, prawie-że-idealna-choć-niezbyt-udana projekcja tego, co w ONEJ było zapisane. A że mało w owej ONEJ mieściło się pisma, więc i ON był w treści ubogo-nieciekawe. Krążyło owe ONO w przestrzeni bliżej nieokreślonego bytu, który bytem nie był, bo brakowało mu do urzeczywistnienia jednego pierwiastka zwanego "westchnieniem". Jedynym źródłem jego było westchnienie ludów pierwotnych, które niczym powiem przeszłośc***ewnego dnia przysiadło na łodydze rabarbaru.

Ktos tu ma obsesje na punkcie szczerego, serdecznie wspolczuje (sic!)

Rabarbar jednak ciężaru westchnienia nie wystrzymał i złamał się. Z przełamanej łodyżki żółto-czerwono-zielonej spadła kropla soku, która niczym łza (pfuj, ale melodramat płaski) spłynęła po zielonym kłączu, bo ostatecznie zniknąć wśród soczysto-zielonych źdzbeł (tak to się pisze?) trawy. I nie wiedział ni rabarbar, ni trawa, ni tym bardziej gleba czy westchnienie o istnieniu łzo-kropli.

nie wiedziało nic ani nikt, z wyjątkiem mrówki, która w tamtej właśnie chwili przechodziła pod rabarbarem i pech chciał, że utonęła w jego żywiczno-lepkiej posoce. A akt ten był brzemienny w skutki: mrówka nie dotoczyła na miejsce przeznaczenia nasiona jabłkowego, które była właśnie taszczyła na swoich plecach, z nasiona w konsekwencji nie wyrosła jabłoń, która jabłek nie urodziła, te, jako niebyłe nie mogły ukoić głodu przechodnia, który na skutek niedoboru witamin miał poważne problemy z żołądkiem. Jaki wniosek? że bzdury można mnożyć w nieskończoność

ojoj ale historia

up

Anno Lenino, piękna historia ta pierwsza

Zbyt poniosła fantazja co poniektórych. Swoją drogą, to zabawne...Ciekawe ile jeszcze tematów mi tu przypisano, ile postów...hmmm :) Gdybym tylko miała czas na te niestworzone historie ;)

A swoją drogą to te Anny, Barbary, Aśki to glupie babska są. Głupie i naiwne. I mężowie ich zdradzają a One nic.

zdradzają z tobą pewnie stara prukfo buhaahhaha

Stwórzmy piękną historię z naszą obsadą w głównulych rolach. Zgadzasz się? :)

idź na świeże powietrze i ocuć sie

tak, zgadzam się. Zacznij, proszę

nnn

"Naszej historii" nie pomoże nic.

o co chodzi w tej historii? co to za Ona?

za późno na historie happy endem