już nie cierpię

Ja też już nie cierpię. Kocham od nastu lat , wyznałam pół roku temu i to mi pomogło. Zarówno ja i on jesteśmy w związkach małżeńskich, więc nie było, nie mogło być nic więcej...On dał mi do zrozumienia, że czuje to samo. Jednak teraz lepiej się czuję, gdy się odcięłam, nie widzę go. Męża bardzo kocham, a mimo to platonicznie kocham również innego, cóż..serca nie oszukasz niestety...Cieszę się, że poradziłam sobie ze wszystkimi emocjami, chociaż wymagało to ode mnie dużo pracy nad sobą. Również staram się chłodno podchodzić do relacji z nim.

Ja też nie cierpię :) sprawdź jak to zrobiłem : jakzarabiambezetatu.pl

A ja cierpię. Tęsknię za nim.

Do 8-39 Kojarzę Cię , nawet z tobą dyskutowałem i to nie raz.( tu autor). Zawsze piszesz to samo, że nie wierzysz w bajki. Ale napiszę jak to widzę- skoro wyznałem co czuję, powiedziałem że chcę być z daną osobą, że jeżeli czujesz to samo , to biorę rozwód i nic ( czyli nie odwzajemniła, w każdym razie nie powiedziała), to mając dzieci nie zrobię tego, muszę być przekonanym że warto, że ona czuje to samo itd. Czy jest wolna- tak jest po rozwodzie , dzieci nie ma. Uwierz że w moim przypadku, to nie jest łatwa decyzja. Zakładam , być może w ogóle nic nie czuje, być może ma zasady itd., nie wiem skąd mam wiedzieć skoro nic nie powiedziała.