A gdy przyszedł

A gdy przyszedł już nareszcie jako prawda, nie jak sen, podścieliła mu pod nogi swoich włosów zwiewny len, przytuliła jego głowę do swej piersi, do swych rąk, by pragnienia nie znał lęku, by czekania nie znał mąk, Wszystkie róże swych ogrodów, gdy dla niego w szczęściu rwie, on porzuca ją na zawsze - bo jej nie mógł wołać w śnie.

„Nic sie nie dzieje przedwcześnie, i nic się nie dzieje za późno, i wszystko się dzieje w swoim czasie … Wszystkie uczucia, spotkania, odejścia, powroty, czyny i zamiary. Zawsze właściwą godzinę biją Boże zegary.”

Jasnorzewska, jedna z moich ulubionych

gość dziś Tak się składa że z moich tez ulubiona pisarka :-)

Gdyby tak Model mi jej wiersze recytował posiadłby moje serce chyba na wieczność...

Jasnorzewska była poetką

Z wielu powodów i dla smutków wielu Chciałabym dzisiaj mieć poduszkę z chmielu. Zapach tych lekkich, siwozłotych szyszek Sprowadza mocny sen - zjednywa ciszę. Gdzieś to czytałam albo mi się śniło: "Chmiel na bezsenność, a sen - na bezmiłość. Poduszkę z chmielu gdy sobie umościsz, Zaśnij, bo na cóż życie bez miłości"... x a to mój ulubiony jej wiersz

Jeśliś jest prawdą, przyjdź do mnie bez słów i weź w Twe ręce wszystko co dać mogę, lecz jeśliś snem jest pośrod innych snów, och! to samotną puść mnie w dalszą drogę. Czy wiesz, co znaczy być jak biały bez, który ku słońcu wypręża się cały, i tak już za nic nie chcieć więcej łez? - Patrz na me oczy - one już płakały.