Jak w wierszu Kofty

Nie mówmy więcej o tym. Nie wierzę już w powroty Że słowa, uśmiech, dotyk Odzyskają smak To już zagrany dramat Ja jestem nie ta sama Nie mogę dłużej kłamać Na nic to się zda Zbyt wiele dotąd nas łączyło By został tylko popiół, sól Ale to dawno nie jest miłość Wyzwólmy się z fałszywych ról Wyzwólmy się z fałszywych ról Nie mówmy więcej o tym Nie wierzę już w powroty Że słowa, uśmiech, dotyk Odzyskają smak To tylko słowa, słowa Że można znów od nowa, Że można znów próbować Z sobą razem być Jak ty beze mnie, ja bez ciebie Dziś o tym nie wie żadne z nas Dziś najważniejsze znaleźć siebie Każde do swoich pójdzie gwiazd, Każde do swoich pójdzie gwiazd