o co chodzi z tym że dawniej babcie się rwały do wnuków a dziś już mało która?

Tłuczecie ten temat na kafeterii bez przerwy,co jedna skónczy nastpn zakłada topik. Ja pytam,po kiego zakładałyście rodzinę? czy rodzenie dzieci jet obowiązkiem?..Bo jeśli uważacie że trzeba oznajmić wszem i wobec że jest się płodnym to się rodzi i zaiwania a nie plecie postów że babcie się nie garną wam do pomocy. To wasze dzieci i wasz problem.Czy wszyscy lubią dzieci? bo ja np.lubię owszem ale takie kiedy mają ok 10 lat,gdzie można z nimi porozmawiać prawie jak z dorosłymi,nie bawią a nawet brzydzą kupki,ulewania,podcierania zadków itd. Więc uważacie że takie osoby będą wam pomagać? myślicie że wam się to należy jak psu buda. Skończcie z tymi durnymi topikami bo się ośmieszacie,powiem więcej,to świadczy o waszym poziomie intelektualnym.Mniej niż ZERO!!! taka prawda

A co to za goowno wczoraj o 18:39 odezwało się? O większej patologii nie slyszalam ani nie widziałam. I takie coś będzie (a może już jest) matką. Polska idzie na dno dzięki takim wszom.

Mam 4letniego wnuka i bardzo chętnie się nim zajmuję. Tylko rzadko mam na to czas, pracuję intensywnie, a jak przejdę na emeryturę, to wnuk będzie prawie dorosły :P Dla mnie to ogromna frajda, tylko widzę też, że mały ma niedostatek rodziców na co dzień, oboje pracują i wracają późno, więc w weekendy starają się nadrobić stracony czas i pobyć razem.

Babcie są dzisiaj wygodne, jak zostaną z wnukiem to od razu zmęczone, chore, ale zakupami kilkugodzinnymi zmęczone nie są.

Ależ nie to nie babcie są wygodne, tylko mamusie... babcie swoje dzieci już wychowały i nic już nie muszą... nie mają zadnych zobowiązan wobec roszczeniowych synowych...

Właśnie kto tu jest wygodny.Jeżeli decydujesz się na dziecko to wiadomo że trzeba zmienić swoje życie ,Sama wychowalam troje dzieci.Zrezygnowałam na wiele lat z dobrej pracy.Mąż pracować za nas dwoje aby na wszystko starczyło.Nikt mi dzieci nie pilnował.Jak ja szłam na zakupy to mąż siedział z dziećmi,do kościoła na zmianę.Kiedyś nie byłozżadnych zasiłków na dzieci,i wielu udogodnień,a teraz najlepiej urodzić i niech wszyscy pomagają.

ja nie mogę, napieprzą dzieci jak królice i oczekują, że ktoś będzie się nimi opiekował. Co za baby, o, kuźwa. To po wuj wy je rodzicie, w łóżku z chłopem nie jest wam ciężko a już przy własnych dzieciach ciężko. A wuj to kogo obchodzi. Wasze dzieci wasz problem

Mam 60 lat i ciągle pracuję, jeszcze nie mam emerytury. Pracuje się coraz ciężej a jaki jest w naszym kraju stosunek do seniorów wszyscy wiedzą. Zdrowia powoli wysiada, nie wyobrażam sobie, ze przejdę na emeryturę i będę się wnukami przez kilka godzin zajmować, nie to zdrowie, nie te siły. Bolą mnie stawy, pamięć i percepcja też nie takie jak 20 lat temu. Zdaje sobie również sprawę, ze wiele się zmieniło, dziś inaczej się dzieci karmi, ubiera , wychowuje. Zdaję sobie sprawę, ze mogłabym nie sprostać oczekiwaniom córek. Na razie mam jednego wnuka, 150 km ode mnie. Uwielbiam go, ale wiem, ze mogłabym sobie nie poradzić z zajmowaniem się dzieckiem "na pełny etat". To taka refleksja - z punktu widzenia babci.

Dziś babcie dłużej pracują a i praca jest bardziej wymagająca. Kiedyś wiele kobiet było "przy mężu" ( tak się pisało w rubryce zawód) a dziś większość pracuje.