jak sobie poradzic psychicznie z trwala bezplodnoscia i nie piszcie o adopcji

Autorko napisz coś więcej o tej twojej bezpłodności. Czy w twoim ciele jest jakaś konkretna przyczyna która jest nieodwracalnym ubytkiem czy uszkodzeniem ? A może jesteś przypadkiem gdzie na oko narządy są w porządku i teoretycznie powinny działać tyle że tego nie robią ? Jak to jest ?

Autorko dziś zakładasz topik "jak poradzić sobie psychicznie z trwałą bezpłodnością", a potem jak to sie tu nierzadko zdarza zaciążysz, urodzisz i założysz topik "mam depresje poporodową, dlaczego nikt nie pisze że macierzyństwo jest takie ciężkie, nie radzę sobie". Takie zjawiska tu są częste. Niunie piszą że dziecko planowane, wyczekane ale po urodzeniu mają doła bo myślały że inaczej to będzie wyglądać

Niestety, niektórymi kobietami kieruje tylko i wyłącznie instynkt i to jest silniejsze niż rozum. Taka jest biologia, że każe się rozmnażać, mimo wszystko. Niektóre mają to silniejsze, inne słabsze inne w ogóle. Jeśli ktoś ma bardzo silnie ten instynkt rozwinięty, to nie będą docierać do niego żadne racjonalne argumenty, że można obejść się w życiu bez rozmnażania. Rozmnażanie się będzie priorytetem a wszystko inne będzie nie ważne. To widać jak na dłoni na forach staraczek czy o in vitro. Te kobiety robią ze swoimi organizmami i życiem straszne rzeczy i nie widzą, że robią źle.

zgadzam sie w 100% do tego robia tez pieklo z zycia partnera