co zrobić z nieśmiałością?

Mam 32 lata i jestem strasznie nieśmiały. Byłem taki właściwie odkąd pamiętam. Tylko że jak miałem 15-16 lat, to myślałem, że to z wiekiem minie, tak przynajmniej twierdzili rodzice. Nie minęło jednak ani na studiach, ani teraz w pracy. Trudno mi powiedzieć właściwie skąd to się bierze, jestem nieśmiały właściwie we wszystkich sytuacjach, w których mam kontakt z ludźmi. Są na to jakieś sposoby, czy może po prostu jest gatunek ludzi nieśmiałych, z którymi nic nie da się zrobić?

poradzi ktoś?

nie,s********j!

miales dziewczyne,uprawiales sex?

psychoterapia zgłoś się do psychiatry to da ci skierowanie na terapie i może jeszcze jakieś leki zapisze, może masz fobie społeczną to dostaniesz np wenlafaksyne, no ale podstawa to terapia chyba że cie stać to idź od razu na prywatną terapię do jakiegoś dobrego psychoterapeuty, ale to musisz się liczyć z tym że to na 1-2 spotkaniach nic nie osiągniesz, terapia musi trwać minimum kilka miesięcy

co to ma do rzeczy, czy uprawiałem seks? mi nie chodzi o faszerowanie się lekami, tylko o przezwyciężenie niesmiałości, leki tylko otępiają.

no to sama psychoterapia chłopie 35 lat a gadasz jak dziecko, co ty myślisz że nieśmiałość sama od tak ci zniknie za pstryknięciem palcami? Tylko i wyłącznie psychoterapią możesz z tego wyjść, ale jak jesteś mądrzejszy to twoja sprawa, powodzenia...

mam 32 lata a nie 35, ale mniejsza o to. Liczyłem na to, że dacie mi tu jakieś rady. Nad psychoterapią myślę, prawdopodobnie w styczniu się zapiszę.

Wiesz też tak miałam byłam Nieśmiała. Szczególnie do jednego faceta który mi się podobał. Miałam wówczas 22 lata A On 30 Postanowiłam zadzwonić do niego i poprosić o pomoc by mi w czymś doradził. Zaprosiłam go do siebie na 15 tą, szybko posprzątałam mieszkanie przygotowując go trochę na jego wizytę. Kiedy przyszedł niby to gotowałam obiad ale tak naprawdę robiłam go dla niego. Po obiedzie siedzieliśmy przy kawie i rozmawialiśmy. Opowiadałam mu o kimś kto bardzo mi się podoba tylko że ta osoba chyba nic do mnie nie czuje. Usiedliśmy na kanapie puściłam cichą muzykę i toczyliśmy dalszą część naszej rozmowy. Poprosiłam go by coś też powiedział o swoich uczuciach i o kimś kogo kocha lub kiedyś kochał. Spojrzał mi w oczy uśmichnoł chwycił za dłoń i położyliśmy się na kanapie. Wtedy normalnie mnie zamurowało. On leżał obok i śpiewał do muzy która leciała w radiu. On piękna jest jak kwiat. Delikatna niczym wiatr. Piękna ciemne oczy ma. I na imię Anna ma. Leżę teraz obok niej. Myślę jak powiedzieć jej. To co czuję w sercu mym. I jakie mam swoje sny. Łzy pojawiły się w moich oczach i nie wiedziałam co powiedzieć przez dłuższą chwilę.

co Ty wypisujesz jakieś pierdoły, mi nie chodzi o kontakty z płcią przeciwną, tylko w ogóle o wszelkie kontakty z ludźmi.

odmawiaj psalm 91 myslisz ze to nic nie da mylisz sie

tak właśnie myślałem. Napisałem normalnie o swoim problemie, to mam tylko kontakt z samymi szyderstwami.

Jeśli to są dla ciebie pierdoły To wybacz ale najzwyczajniej nie masz szacunku dla ludzi i dlatego jesteś taki skryty i nieśmiały. Jeśli nie zmienisz swojego nastawienia to zawsze będziesz sam!!

no przepraszam, ale piszesz mi tu jakieś harlequiny , czego nie cierpię.

chciałem jakichś porad odnoszących się do mojej sytuacji.

idz na dziwki

pisałem już, że nie chodzi mi o problem w relacjach z płcią przeciwną, tylko ze wszystkimi ludźmi.

up

zacznij trenowac sztuki walki

Zagadnij do ludzi w sklepie, na chodniku z psem, większość nie gryzie