nie daje rady...

pewnie wiekszosc osob jak nie wszystkie potraktuja ten wpis jako zalosne wolanie o pomoc ale coz mi wiecej zostalo ? sama juz w nic nie wierze, nie wierze ze sie uda, ze wszystko sie dobrze zakonczy... w sumie sama nie wiem co tu robie i po co to wszystko pisze... trudno najwyzej mnie wysmiejecie. sprobuje opowiedziec krotko swoja historie. zaczne od przyznania sie ze jestem hazardzistka i mam nadzieje ze uda mi sie kogos przestrzec przed tym cholernym nałogiem. zaczelam grac dla zabawy, raz... drugi... wygrywam... jest super a pozniej.... schodki.. schody, proba, proby odegrania straconym pieniedzy. pierwsze to kilka żłoty pozniej kilkanascie i tak dalej i dalej... popadlam w mega dlugi. wkoncu rodzina dowiedziala sie o moim problemie i zaczeli mi pomagac. zaczelam wychodzic z dlugow, wyjechalam do Anglii (jeszcze tu jestem) do pracy. jakis kokosow nie ma i o szybkiej splacie dlugow nie ma mowy ale powiedzialam sobie powolutku wszystko space. nawet zawarlam z siostra umowe ze pienadze bede jej wysylac a ona bedzie splacac raty (chciala miec pewnosc ze pieniadze ida na splate) i wszystko zaczelo sie ukladac az do poprzedniego tygodnia... mama dala mi 10tys zebym splacila kogos z rodziny bo zaczal robic problemy. i chyba sie domyslacie co zrobilam... tak... przewalilam je. pierwsze splacilam z nich 2 raty bo byly bardzo pilne wiec brakowalo 2tys wiec pomyslalam "a co tam szybko odrobie na zakladach" no i odrobilam... bilans ? - 10 000zł... nie jestem w stanie spojrzec teraz nikomu w oczy, oni jeszcze nie wiedza o tym co zrobilam ale na dniach beda wiedziec... a ja juz sobie tego nie wybacze, tego co zrobilam. wiem pewnie nazwiecie mnie tchorzem... pewnie tak jest. jutro moja mama wraca do Polski na swieta a ja zostaje sama w Anglii. i wiecie co chce zrobic albo sie domyslacie... ja juz nie mam zycia, nie mam po co zyc, to wszystko mnie juz przeroslo. wystarczylo 2-3dni zeby zaprzepascic cala moja prace nad soba. jak to jest ze dla niektorych ludzi taka kwota 10 000zł to jak dla mnie 1 czy 10zł ? dla mnie ta kwota to teraz byc albo nie byc... nie sadzcie ze oczekuje cudu ze ktos poprostu sam z siebie mi pomoze bo znam realia a zreszta jestem sama sobie winna. chce jutro po wyjezdzie mamy zrobic cos co mnie na zawsze uwolni z tego horroru ale pewnie zaczne inny ale juz w innym swiecie... moze ktos to przeczyta, moze komus pomoge. Prosze nie dajcie sie wciagnac w wir hazardu, pozyczek. Ja mam 27 lat i mowie basta...