czuję się fatalnie

Muszę się wygadać. Mam 34 lata i czuję, że to ostatnia szansa aby cos ze swoim zyciem zrobic. Utknęłam teraz w martwym punkcie. Panna, singielka, mieszkająca kątem u rodziców, w domu raczej patologicznym. Praca, której nienawidze i zawód, ktoremu poswieciłam 15 lat swojego zycia, płacac za to zdrowiem, w zamian dostajac dyplomy i frustracje. Pensja nie pozwala na samodzielnosc, natomiast na mieszkanie ze studentami czuje sie za stara. nie wiem czego chce, do czego daze. wiem, że tu i teraz jest mi zle i nie umiem nic ruzyc do przodu. Czy w tym wieku mozna zaczac zycie od poczatku?

oj tam oj tam, takie sa realia zycie w Polsce. Nie Ty jedna tak zyjesz, rozejrzyj sie!

dużo ludzi tak żyje bo płacą nam jakąś góównianą kase za prace. 34 lata to jeszcze młody kociak jesteś.

Jesteś wolna czy zajęta?

Z jednej strony masz rację, z drugiej strony czuje sie oszukana przez los. Myslałam ze ciezka praca wyrwę się z tej zatrutej matni, a moje zycie bedzie inne niz moich rodziców.

odkładaj po trochu kase abyś mogła w przyszłości coś zmienić. Jestem w podobnej sytuacji i taki obrałem plan i konsekwentnie go realizuję.