Starsi samotni w Wigilię

Kto spędza dziś samotnie wigilię? ja należę do takich osób, chociaż mąż w drugim pokoju...smutne to jest

To idź do niego i złóż mu życzenia świąteczne.

Już nie potrafię

Sami czy samotni i jak bardzo starsi? Sprecyzuj.

Już wolalabym być sama, moglabym chociaż głośno wypłakać się

Samotność we dwoje

Wszyscy zasiedli do stołu z bliskimi

Nie wszyscy jak widać

Czemu nie wyciągniesz do niego pierwsza ręki ? . Co się stało?

Tak jest już od kilku lat, a przyzwyczaić się do tego stanu jest trudno, szczególnie w Wigilię. Żyjemy obok siebie, poróżniło nas wszystko i nie ma już czego ratować.

w takim razie po co się razem męczyć ? Lepiej się rozstać. Ja tak zrobiłem bo było podobnie.

Masz rację, ale już za późno na rewolucję zyciową.

A po ile macie lat ?.

Na tyle starzy, aby już nie chciało się zmian, chociaż w duszy coś gra...

A masz dzieci? Nie odwiedzają was w swieta?

Mam dwie córki, które mają swoje zycie. Nie chciałam psuć im planów, o których wiedziałam wcześniej. Wyszlam na chwilę na klatkę i usłyszalam cichą kolędę z któregoś z mieszkań i myslałam, że mi serce peknie na pół. To jednak magiczny czas

Ja sama spędzam ale starsza nie jestem :D

Może dlatego, że jesteś młoda, jest Ci wesoło;D i dobrze, ciesz się dziewczyno, na smutki przyjdzie jeszcze czas

Smutne to bardzo, nawet jak coś was poroznilo to jednak coś wcześniej połączyło, macie córki, jednak kolację mogliście zjeść razem, jak starzy znajomi. A córki jakich planów by nie miały to w wigilię powinny o matce pamiętać. Ja chciałabym spędzić święta z rodzicami, ale moi już nie żyją :-(

Nie chcę urazic ale zastanawiam się co takiemgo musiało się dziać w twoim domu autorko że dwie córki nie chcą spedzać swiat z wami?? Możesz odpoweidzieć? Nie chcę osądzać ale wydaje mi się ze muszą miec o cos ogramny żal ze takie macie swieta.

Zazwyczaj córki przyjeżdżają na Wigilię (mieszkają w innym mieście). W tym roku miały inne plany. Z pewnościa atmosfera w naszym domu nie była najlepsza każdego roku na wigilii i to trudno było ukryć, ale przyjeżdżały. Pierwszy raz zdarzyło się, że tak wypadło. Nie wiedziałam, że to będzie dla mnie tak trudne przetrwać ten czas. Nawet nie piszę swoim córkom o tym, że nie siedliśmy z ich ojcem do wspólnego stołu, bo nie chcę im psuć nastroju światecznego.

A swoją drogą. owszem, córki mają żal, że nie odeszlam od ojca. Tu mają całkowitą rację. To ja stchórzyłam gotując sobie taki los.

A dlaczego nie usiadłaś z mężem? co się takiego dzieje? mam kilka takich znajomych, które z mężami żyją byle jak, ale w ten dzień jakoś się dogadują, bez oszukiwania, zwyczajnie jak współmieszkańcy i znajomi jedzą kolację. Co do córek, to zanim żyli moi rodzice nie wyobrażałam sobie nie być z nimi w wigilię, teraz mi smutno okropnie, że już ich nie ma. Jakich planów nie miałoby się to w wigilię powinny uwzględniać matkę.

Mąz od rana zachowywał się w taki sposób, aby mi pokazać, że dziś jest zwyczajny dzień jak każdy inny. Cały dzień przesiedział przed tv, a kiedy zblizala się pora kolacji wigilijnej, w ostentacyjny sposób przyszedł do kuchni, najadł się wszystkiego, co było w lodówce i znów poszedł przed tv. Pokazał mi, że jest juz po kolacji. Ręce mi opadły i przestalam przygotowania do stołu. Znam te jego zagrywki bardzo dobrze. Doskonale odczytuje jego gesty. Z tym człowiekiem nie mozna nawet żyć w przyjaźni. To on na to nie pozwala. Ale cóż, sama tak zdecydowałam, zabrakło mi odwagi na odejście.

Tak, rodzice są najważniejsi, bo kiedy ich zabraknie, nastaje pustka.