Nie mam męża i jestem z tego dumna

Żyję jak chcę, jestem wolna jak ptak, niezależna, nie muszę chodzić na zgniłe kompromisy. Nie muszę się dostosowywać do cudzych wymagań. Nigdy nie marzyłam o gromadce dzieci, byciu ubezwłasnowolnioną, spełniającą sie w roli kwoki domowej. Pociagał mnie szeroki świat, bogate w nowe doświadczenia życie, nowi ludzie, życie w kręgu ludzi twórczych, którzy gardzą przeciętnością, życiem na poziomie zwierzęcia w którym priorytetami są jedzenie, spanie, rozmnażanie i konsumowanie tandety z marketów. Nie potrzebuję żadnego j******o mężusia, żeby posiadać dziecko. Wydaje mi sie, że przeciętniaki mówią swoim językim, niezrozumiałym dla ludzi kulturalnych.

Ja też nie będę miała męża. :) Uważam, że ślub to tylko papierek. Jeśli ludzie się kochają to mogą żyć i bez niego.

Autorko po prostu chcesz sie puszczac i nie masz zadnych wartosci moralnych ktore mogly by spowodowac u mezczyzn chec poznania ciebie jako czlowieka.

Tak oczywiście. :) Zazdrościsz, bo jesteś uziemiona przez mężusia

skoro jesteś taka dumna i szcześliwa to po co tutaj siedzisz i wmawiasz to ludziom hahahaha

Bo mi się nudzi

Czego mam zazdroscic? Braku bliskiej osoby? Uziemiona przez mezusia? Hehe dziewczynko bycie zona nie oznacza, ze nie mozna sie realizowac, podrozowac czy szalec. Radze popatrzec wiecej na dobrych porzadnych mezczyzn o podobnych zainteresowaniach a wszystko bedzie ok. Ty natomiast lecisz na dupkow i stad marudzenia.

Każdy facet to d**ek i śmierdziel.

Wspolczuje ci wzorcow wyniesionych z domu autorko.

Zobaczymy jaka będziesz zadowolona z braku męża po 60 albo 70, kiedy już zostanie Ci mało przyjaciół i będziesz mieć trudności, żeby samemu wytrzymać.