ludzie nie cenią tego co mają lub mogą mieć

nawet jeżeli tym czymś jest niezła praca i święty spokój w samotności lub z w miarę odpowiednią osobą dla nich

co mówisz?

a nawet nie tylko sami często nie cenią szans dawanych przez los,to jeszcze często zatruwają i utrudniają jakimiś sztucznymi problemami życie osobom które chciałyby żyć zgodnie z pewnym rytmem i trybem

mówię,że jak ludziom jest za dobrze lub może być jeszcze lepiej to przewraca się w d****h i we łbach

To prawda dużo ludzi nie ceni tego co ma ale trudno jest cenić tego co można mieć bo można tego też nie mieć.

można nie cenić ewidentnej szansy na coś,np.na ten święty spokój niech będzie w związku z taką odpowiednią dla nich osobą,zaczynają sobie wymyślać,sramto tamto,kiedyś czytałem uzbecką bajkę jak lew zjadł lenia który nie dostrzegał szans jakie przed się w życiu pojawiały

można nie cenić ewidentnej szansy na coś X Szanse możemy wykorzystać lub odrzucić, cenić można los za to, że daje nam dużo szans w zyciu.

nie cenić w sensie jej nie wykorzystać,jak zwał tak zwał

więc generalnie jak ludziom jest za dobrze lub może być jeszcze lepiej to tego nie cenią

no bo ludzie są gorsi od zwierząt trzeba samego siebie cenić takie czasy:)

Jak jest dobrze to po co cenić coś co niby może być lepsze bo może być gorsze? Docenia się zazwyczaj po fakcie dokonanym lub w trakcie a nie przed, przed to jest wielka niewiadoma.

większość nie ceni tego co mają lub szansy na coś bo są głupi,np.desperat lub desperatka nie ceni tego,że mimo,że samotność nie jest bardzo fajna to ma się święty spokój w domu,doceni ten fakt jak się wkopie w niedobrany związek i zacznie wariować w domu z dzieckiem

a z drugiej beczki,spotyka ktoś kogoś dla siebie może nie idealnego,ale lepszej może nie być,i nagle zaczyna wymyślać od jakiejś patologicznej nieśmiałości po ładowanie się w niedobrany związek z kimś innym,bo przecież ten chłopak czy dziewczyna są za dobrzy czy nudni można też nie cenić niezłej pracy i ją stracić

a bardziej patologiczne jednostki innym będą utrudniać podejmowanie racjonalnych decyzji

natomiast jak prawdziwy problem kopnie w dupę to się ogarniają