Szukałam faceta, odpuściłam sobie i

Facet mnie rzucil i przez rok jie moglam sie pozbierac. Po okolo roku postaniwilam, ze juz dosyc samotnosci.Szukałam faceta iszukałam, randki z internetu, przez znajomych, na różnych kursach i nic. Aż odpuściłam sobie i zaraz poznałam, ale okazl się zajęty, nie żonaty, w wolnym związku. Ale i tak odpada. Żyłam sobie dalej, trochę zawiedziona, ale znowu sobie odpuściłam takie szukanie, poznałam kolejnego i co?Tym razem żonaty. Na szczęście szybko wyszlo, gdy znajomość była dopiero w początkowej fazie, Nie wiem, kto wymyślił powiedzenie, że jak się nie szuka to się znajduje. Chyba, że zajęci też się liczą :( A najbardziej przeraza mnie to, że teraz,jakoś od jesieni,nie chce mi się juz e szukac, nie wiem, czy lepiej by mi było z kimś. MIESZKAM sobie sama, pracuje, mam grono koleżanek, jakieś zainteresowania, powoli ale stale, zwłaszcza przez ostatni rok, przechodzi mi ochota na związki. A jak trafię na jakiegoś alkoholika, albo takiego złośnika, który na początku będzie miły, a potem okaże się jakimś brutalem. Może więc nie ma tego złego i w rezultacie tak jak jest jest dobrze? Poza tym gdzie się nie obroce ostatnio, to dużo rozwodów, po 10, 15 latach bycia razem. I bez tu człowieku mądry. Po takim czasie człowiek jest w punkcie wyjścia. Ech. Tak się chciałam wygadać.