Druga ciaza juz nie jest taka urocza

Na pierwszy brzuszek czekalam juz od 3 mies ja go widzialam inni nie. Oczywiscie go nie bylo ale ja sobie juz glaskalam, z radoscia patrzylam na usg jak rosnie dzidzia, z radoscia biegalam wymiotowac co chwila sikac, brzuch mogla bymn nosic na wierzchu, do porodu taka dumna pojechala. Teraz jestem w drugiej ciazy oczywiscie planowanej wystaranej 10 mies ale.. no walsnie juz nie jest tak slodko :-) wymioty mnie mecza, brzuch juz widac urusl widac nawet w kurtce, jak sie schylam to czuje go i taki opor, ciagle biegam siku maaaskara :-/ :-) zaciagam swetry i bluzki nie biegam z nim na wierzchu zeby mnie w sklepie w kolejce przepuszczali a co najwazniejsze wiem jak to sie skonczy, poznjej opieka nad malym przez tydz a czlowiek dochodzi do siebie. Ale ogolnie ciesze sie i moge miec gromadke dzieci ale bez chodzenia w ciazy :-) czy wy tez tak mialyscie czy w kazdej ciazy tryskalyscie ta radoscia i blyskiem w oku :-)?

Ja w pierwszej miałam to co Ty w drugiej, a w drugiej mam to co Ty w pierwszej. :) ale brzuch mi wyskoczył w drugiej szybciej.

A ja drugą przeżywałam, bo była planowana, a pierwsza z wpadki;-) Ale prawdą jest to, że mając już dziecko wymagające opieki plus inne obowiązki człowiek nie ma czasu, aby się nad sobą rozczulać i analizować każdy etap. Może i lepiej, szybciej mija.

Mam podobnie, tez sie teraz tak nie rozczulam, nie zamartwiam, nie mam czasu. A szkoda, pierwsza ciaza byla fajna, moglam sie polenic. Ale przrzywam i czekam podobnie:) na brzyszek, na ruchy, ja tam dumnie prezentuje brzuchal:)

Ja się lenie w drugiej. W pierwszej studiowalam. Ciagle uczelnia, nauka, stresy. Teraz mam komfort, bo syn juz nastolatek prawie a ja nie pracuje.

Wiesz że to tylko w głowie masz? Ja obie ciąże przechodziłam mniej więcej tak samo, te same dolegliwości i zagrożenia, obie planowane i wyczekiwane, ale, bez urazy autorko, musiałabym upaść na głowę żeby "z radością biegać wymiotować". Wymioty, nudności, zgaga, bóle kręgosłupa itd są tak samo męczące bez względu na to która to ciąża, o dziecko równiż się martwię tak samo bo również jest ryzyko porodu przedwczesnego. Jedyne co, to nie poświęcam aż tyle czasu myślom o wyprawce, zakupach itd bo mam synka który też wymaga uwagi, pomocy i specjalnej opieki, ale również lubię poleżeć z laptopem i pooglądać tysiąc pięćset pajacyków. Czekałam też tyle żeby synek był w miarę samodzielny i nie wymagał mojej obsługi na co dzień w domu, właściwie potrzebuje pomocy przy gorących naczyniach i uprasowania ubrań, więc też nie jest tak że nie mam czasu myśleć o sobie.

Pisalam o 21.38, wlasnie moj maly ma 1,5 roku bo chcialam miec mala różnice wiec nie dosc ze rzadko mam kiedy sie polezec, to musze dom caly ogarniac, a plecy mi znowu wysiadaja... No trudno. Teraz jestem za to cierpliwsza jesli chodzi o ciuszki itd, wiekszosc rzeczy mam, ale jak tylko plec sie potwierdzi w 3d to pewnie pojade na pierwsze zakupy, moze sie jeszcze zalapie na wyprzedaze:)

Nie wiem co to druga ciąża i pewnie się już nie dowiem, bo miałam to niewątpliwe szczęście bycia w ciąży blizniaczej:) Ale zawsze podziwialam mamy, które decydowały się na drugie dziecko w krótkim odstępie czasu, właśnie ze względu na to, ze nie ma.się już czasu na byczenie i celebrowanie tego stanu tylko trzeba opiekować się małym urwisem. Pozdrawiam i życzę szczęśliwego rozwiazania:)

Tez zawsze xastanawiam sie czy ciaza za ciaza to wpadka??bo nikt zdrowy na glowe tak nie robi

2 lata roznicy miedzy dziecmi to nie ciaza za ciaza, a co do mojego zdrowia psychicznego to nie narzekam, zobaczymy po porodzie:) moje obie ciaze byly planowane, ale nie wiem jaka ujma jest niby wpadka, kazdemu sie moze zdarzyc. Sa plusy i minusy malej jak i duzej roznicy wieku i czas pokaze czy dobrze zdecydowalam. Jak narazie ciaza byla ciezka przez caly pierwszy trymestr ale na szczescie mama mi mogla pomoc, a teraz juz jest ok, czuje sie dobrze, mam sporo energii, tylko zaczynam miec problem z miesniami plecow, na reszte nie narzekam... Gosciowi z 22.20 dziekuje za zyczenia i rowniez pozdrawiam;)