Dziecko popełnia błędy w pisowni

Kochani, mam w domu 7 latka. Dziecko niezwykle *****iwe, nie usiedzi w miejscu - uczy się dobrze (2 klasa). Niestety popełnia dużo błędów - problemy z ą, ę zamiast ć pisze ci. Charakter pisma- to się są "kulfony". Dziecko gra na skrzypcach i radzi sobie nawet dobrze. Czy to dysleksja, czy warto aby czytał więcej książek - czy to może pomóc?

Tak warto aby więcej czytał, a także rób mu w domu dyktanda. Potem słowa w których zrobił błędy, każ mu poszukać w słowniku ortograficznych i przeczytać definicje, gdy nie do końca ja zrozumie, to mu ją przystępny sposób wytłumacz. No i na koniec napisanie słowa kilkakrotnie.

Czyli to raczej brak oczytania i indywidualne predyspozycje?

Nie znam ani jednego dziecka, które by nie robiło tego typu błędów :D Dziec***iszą jak słyszą lub jak im się wydaje, dopiero jak wytrenują pisanie to zaczną zapamiętywać co kiedy i jak piszemy. Na razie to trzeba cierpliwości, prostego tłumaczenia np. czy słyszysz ćma, czy cima itp. Kontakt z książką też mu dobrze zrobi ;)

Dziecko w drugiej klasie już nie powinno robić tego typu błędów. Moim zdaniem robienie błędów ortograficznych to predyspozycja. tak jak jedni umieją matematykę, a inni nie, tak jedni robią błędy a drudzy nie.

To co robić?

Zglosic sie do poradni psycho-pedagogicznej. Moj syn chodzi na terapie i jest duzo lepiej. Przez godz piluje regulki i pisze teraz dyktanda

A nie wydaje sie wam że to może być autyzm Pieknie gra na skrzypcach ale kulfony sadzi okropne. Moze psycholog moze dac zaświadczenie że dziecko nie może pisać?

Pisałam, że to nie są kulfony :)

Dramat, dziś z tymi matkami, dziecko się uczy i popełnia błędy ortograficzne i nie tylko. To normalny proces, trzeba ćwiczyć, a nie szukać mu chorób i zaświadczeń z poradni. Ja jak byłam dzieckiem też brzydko pisałam, a nawet lepiej jestem już dorosła i dalej brzydko piszę, a żadnych ułomności nie mam.

Dziecko jest towarzyskie i lubiane choć ma problemy z kontrolą emocji - ulega zaczepkom i czasami są sytuacje konfliktowe. Co prawda gdy inne dzieci nie chcą się z nim bawić to jest namolny i za nimi chodzi. Dobrze liczy, jest niecierpliwy i nie lubi nudy. Nie lubi samotności - jest bardzo absorbujący i nie umie się sam sobą zająć. Gdy ogląda tv lub gra na komputerze - to się wyłącza.

kobieto, to dziecko ma dopiero 7 lat ..... :O mój mąż ma 36 lat, jest dyslektykiem od małego, NIC nie pomagało. jakos nie przeszkodziło mu to zdobyć wykształcenia w zawodzie, gdzie ortografia wcale nie jest taka super potrzebna, ma dobry zawód i świetnie zarabia. Tak że nie panikuj, nawet dziecko z dysleksją na szanse na karierę i udane życie. a co do dysleksji - to za wcześnie by to teraz już diagnozowac.