37 tydzien ciazy paskudny nastroj

Mam tak paskudny nastroj, ze az sama sie sobie dziwie. Mam ochote wszystkich pozabijac, nie mam sily chodzic, bola mnie pachwiny i krocze , nawet jak sie przewracam na drugi bok. Czuje sie jak slonica, denerwuje sie wszystkim. masakra. Od wczoraj placze. Ale tak naprawde nie mam powodu do zmartwien, placzu, itp. Czy ktos z was mial podobnie? To moja druga ciaza , w pierwszej nic takiego nie mialo miejsca (chlopiec), a teraz p*****lca dostaje (dziewczynka). Przepraszam za slownictwo.Pomozcie jakos slowem , czy rada. dziekuje.

To jest normalne w ciąży, huśtawka nastrojów, hormony.Jeszcze trochę musisz wytrzymać.

To jest nic . Ja tu zakładałam temat kochana nieraz ze mam napady szału rzucam wszystkim .. raz nawet rzuciłam się na narzeczonego w ataku, w szale . Potrafiłam wydzierac się na całe gardło na niego i za chwilę ryczec jak jakaś patologia . Albo ryczec bez powodu albo patrząc na reklamę i ryczec bo mi się coś przypomniało jak jest w pracy płacze ze go nie ma jak wraca robie awantury aż się dziwię ze nie kopnal mnie jeszcze w d**e .. jestem w 39 tygodniu i dalej mam beznadziejny nastrój . Na dodatek okropny popęd seksualny. Chce mi się bzykac jak nigdy dziś juz dwa razy się onanizowalam bo nie mogłam się powstrzymać . Tez czuje się jak slon . Czuje ze sobie nie poradze a w każdej chwili mogę rodzic . Nie wiem co jest . Szkoda mi dziecka bo mam nadzieje ze to wszystko na niego nie wpłynie ale naprawdę jak mnie złapie to drę się o wszystko . :( trzymaj się i życzę Szczęśliwego rozwiązania .

do 15:28 Dziekuje za slowa otuchy. Ja mam ochote tez na napady szalu i rzucanie wszystkim, ale resztki jakiegos rozsadku mnie powstrzymuja.Ty jestes juz blizej , niz dalej. U mnie jeszcze 3 tygodnie. Masakra. Nie wiem jak ja to wytrzymam. Tobie rowniez leciutkiego porodu zycze ,sliznego dzidziusia, zdrowia i dobrego humoru dla was obojga.

No właśnie im bliżej tym bardziej się boję . Ale najgorzej to było właśnie tak 3-4 tygodnie temu. Rozwaliłam narzeczonemu telefon rzucając nim o ścianę a później ryczałam resztę dnia bo było mi go szkoda . On zawsze wychodzi wtedy z domu ale zawsze wraca. Boje się ze do czasu. Choć teraz tez staram się wychodzić albo przemilczeć niestety to hormony szaleją bo ja przed ciążą byłam spokojnym dość człowiekiem . Nie przejmuj się mówią ze po ciąży po kilku tygodniach wszystko wróci do normy. I oby czego życzę Tobie i sobie :) i innym kobietom o podobnym problemie . Zazdroszczę tym co przechodzą ciążę tak łagodnie.. ja całą wymiotowalam. I te nerwy i stres.... I darcie ryja za przeproszeniem . Żeby tylko mój syn nie był taki marudny

Dasz radę. Już niedługo. Ja też jestem w 37 tc, musimy to przetrwać:D Trzymaj się ciepło autorko

Dziekuje wam bardzo za slowa otuchy. Podnisolyscie mnie na duchu. Wam tez zycze wszystkiego najlepszego, dobrego nastroju i szybkiego , lagodnego rozwiazania.

Ale ja Tobie zazdroszczę! Dopiero jestem w 30tc. Nie mogę spać . Wszystko mnie boli! porażka jakaś!

No niestety musimy się poświęcić dla dobra wyższego. Pomyślcie sobie,że te trudy miną wkrótce.

Ja tez 31 tc i nie moge sie ruszac, siedzenie, lezenie tez nie pomaga, wszystko mnie ciagnie tam na dole. Do tego bezsennosc w nocy a w dzien oczy mi sie zamykaja. Obcy mysla, ze niedlugo rodze, tak duzy mam brzuch.