Opieka nad upośledzonym siostrzeńcem

Mam obecnie 28 lat, nie posiadam własnej rodziny oraz od roku jestem sama. mam pracę, mieszkanie w rodzinnej kamienicy i zyje mi się całkiem dobrze. Mam też siostrę, która ma obecnie 27 lat, jest samotna mamą 4 letniego chłopca, który urodził się tylko z niewielką częścią mózgu. Oczywiscie mimo USG w ciązy siostra nie wiedziała, ze jej synek urodzi się z taką wadą. DZiecko jest leżace, nie widzi, słyszy tylko na jedno ucho, nie potrafi podnosic główki, mówić, załatwia się w pieluchy oraz ma padaczkę, ale bez ataków, ponieważ zażywa leki. Ponoć nie ma szans,by przyszłości był sprawny, by chociaż siedział. Reaguje na głos jedynie machajac raczkami i usmiechając się. Ojciec dziecka nie żyje- zginał w wypadku, gdy mały miał rok. Ja jestem jego chrzestna matką. Siostra choruje od wielu lat nastwardnienie rozsiane, no i niestety, jej stan ostatnio się pogorszył do tego stopnia, ze sama chodzi jedynie o kulach, a co dopiero opieka nad 4 letnim, wiotkim, leżacym dzieckiem. Rozmawiałam z siostra, jest załamana, ale powiedziała, ze nigdy by nie chciała oddac synka do ośrodka, pomyslałam więc, ze ja bym mogła być rodzina zastępcza dla niego, w końcu i tak mieszkamy w jednym domu i ostatnio ja zajmuję się małym, a siostra przecież z powodu choroby sama może w każdej chwili stac sie całkowicie niepełnosprawna. Co sadzicie o takim rozwiązaniu, jako ludzie postronni?