Samotne mamy

Sa tu takie? Jak sobie radzicie z życiem codziennym, psychicznie i finansowo? Macie chociaż chwile dla siebie lub na jakaś rozrywkę? Jak wyglądają kontakty z ojcami waszych dzieci? Właśnie zostałam sama, niedługo rodzę drugie dziecko. Nie wyobrażam sobie swojego zycia teraz.

maz blee ale drugie dziecko musi byc co :)

Nie maz nie był bleee. 10 lat był dobrym mężem i ojcem, drugie dziecko planowane i co? Zakochał sie i nie wyobraża sobie zwiazku dla dzieci. Co mam mu zrobic? Kazać zostac jak nie chce. Juz mi jest wystarczająco przykro ze wybrał jakaś młoda panienkę niż rodzine, nie prosiłam o ocenę, tylko jak sobie poradzić z taka sytuacja.

cóż ja jestem bardzo samotna matka bo ani na pomoc swoich rodziców ani na pomoc teściów nie mogłam liczyć. zostałam sama z noworodkami bo maz zginął w wypadku samochodowym gdy jechał po nas do szpitala...finansowo było źle a nawet tragicznie bo dzieciom nie należała się renta po ojcu-maz miał firmę, księgowością zajmował się kolega. jak się okazało była to bardzo kreatywną ksiegowosc-nie odprowadzal żadnych składek i nie płacił podatków... firma padła a on wyprowadził z niej resztę kasy i tyle go widziałam. pomagała mi siostra męża. zostawala z dziećmi, wspomagala finansowo i psychicznie. teraz mam w domu nastolatków i tęsknię za mężem bo syn to kopia ojca... ciężko jest :(

Ja tez jestem samotna mamą. Po macierzyńskim dostałam wypowiedzenie, przez kilka miesięcy byłam bez pracy. Teraz mam dobra prace, niezłe zarobki i fajna atmosferę. Alimenty dostaję w wysokości tysiąca zł. Niestety, na tym ojcostwo mojego eksa się kończy. Na szczęście zawsze mogłam liczyć na pomoc mamy. Było jednak ciężko, bo przez całe lata byłam uwiązana w domu. Po pracy szybko do mamy odebrać syna, potem już sama nie mogłam nigdzie wyjść, bo co zrobić z dzieckiem? Teraz mam nastolatka i czuję się, jakbym po latach wyszła z więzienia, bo wreszcie mogę iść na zakupy nie ciągnąc za sobą dziecka czy uprawiać sport, co zawsze uwielbiałam, a z czego musiałam zrezygnować.

Cześć, dzień dobry

Miły i spokojny 33 letni pracujący niezależny a jednak czegoś brak........ Szukam tej drugiej połówki serca..... Dlaczego pisze tutaj bo chciałbym poznać samotna kobietę z dzieckiem..... Jeżeli chciałabyś porozmawiać zapraszam na gg68324738 woj. Łódzkie 

Miły i spokojny 33 letni pracujący niezależny a jednak czegoś brak........ Szukam tej drugiej połówki serca..... Dlaczego pisze tutaj bo chciałbym poznać samotna kobietę z dzieckiem..... Jeżeli chciałabyś porozmawiać zapraszam na gg68324738 woj. Łódzkie 

Ja tez jestem samotną mamą 6 latka. Było ciężko szczególnie jak były zostawił nas i się wyprowadził jak mały miał rok czasu. Ja akurat kończyłam wtedy mgr dzienną, praca dorywcza, otworzyłam działalność brałam dyżury dodatkowe, ledwo na oczy widziałam ze zmęczenia. Pomagała mi mama i niania, mały poszedł do żłobka jak miał 1,5 roku, jedna praca druga, zero alimentów sprzątanie i gotowanie po nocach. Teraz po tych 5 latach stwierdzam, że najlepsza decyzja w życiu. Firma się rozkręciła, dodatkowo pracuje w szpitalu na 1/2 etatu tatuś zabiera małego na dwa góra 3 dni w miesiącu;) dalej pomaga mama w opiece nad mały jak jestem w pracy. Bardzo często na obstawy czy szkolenia zabieram go ze sobą. Mały póki co jest dzieckiem bezproblemowym, uczy się dobrze, codziennie spacerki, w dni wolne wycieczki, jediemy sami nad morze za 3 tyg. Ale fakt faktem przyznam, że początki były trudne strasznie, bywało że ledwo starczało na jedzenie po opłatach. Dasz radę, powodzenia.

Dnia 23.01.2017 o 09:09, Gość gość napisał:

Ja tez jestem samotna mamą. Po macierzyńskim dostałam wypowiedzenie, przez kilka miesięcy byłam bez pracy. Teraz mam dobra prace, niezłe zarobki i fajna atmosferę. Alimenty dostaję w wysokości tysiąca zł. Niestety, na tym ojcostwo mojego eksa się kończy. Na szczęście zawsze mogłam liczyć na pomoc mamy. Było jednak ciężko, bo przez całe lata byłam uwiązana w domu. Po pracy szybko do mamy odebrać syna, potem już sama nie mogłam nigdzie wyjść, bo co zrobić z dzieckiem? Teraz mam nastolatka i czuję się, jakbym po latach wyszła z więzienia, bo wreszcie mogę iść na zakupy nie ciągnąc za sobą dziecka czy uprawiać sport, co zawsze uwielbiałam, a z czego musiałam zrezygnować.

Pewnie już tego nie czytasz bo stary temat ale mogłaś syna brać ze sobą po prostu, zależy jaki ten sport bo można już przedszkolaka swoją pasja zarazić . Ja syna zabieram i nie czuje się uwiazana mówimy tu o rowerach lub zakupach. Imprezowiczka nigdy nie byłam