Obudziłam się z ręka w nocniku brak pracy, znajomych fatalnie

Udało mi się założyć fajną rodzinę i to jest na pewno wartość nadrzędna, ale.... Dzieci już w szkole, a ja sama miotam się w 4 ścianach, pralka, zmywarka, szczotka klozetowa, odkurzacz.... Wszystkie moje koleżanki albo w pracy, albo w innym mieście/kraju, kontakt właściwie tylko od święta... do niedawna miałam kumpelę w bloku, ale zachowała się nie fair i takiej "przyjaciółki" nie chcę. Marzę o powrocie do pracy, ale jest ciężko. Dużo czytam, tv nie oglądam wcale, żeby nie było, ze kura domowa na serialach, czasami jakiś film w necie, chodzę na francuski, angielski szlifuję z komputerem, więc nie jest tak, żem się kompletnie ogłupiła. Ale brakuje mi regularnych kontaktów z ludźmi, wyzwań, mówiąc po ludzku: NUDZĘ SIĘ i wszystko wydaje mi się beznadziejne. Szukałam już nawet wolontariatu, ale nic sensownego nie widzę. Może ktoś mnie wesprze dobrym słowem, może któraś z Was ma podobnie, co z tym robicie???? dzięki za wszelkie rady.

kim jestes z zawodu?

no i teraz nie marudz, będziesz miała wnuki i będziesz miała dalszy zapieprz

Hej, ja mam tak samo :o W dodatku chciałabym odejść od męża ale wiadomo - nie ma dokąd i nie ma za co. Przybijam piątkę, jakoś to będzie.

Będzie nijak i coraz bardziej beznadziejnie.