Depresja w ciazy

Może ktoś wie coś na ten temat. Jestem w ciąży i ciągle mam zły nastrój. I to nie są huśtawki bo nie potrafię się uśmiechnąć, wszystko mnie przytłacza, ciągle płacze a najgorsze są te myśli ze sobie nie poradzę, że moje dziecko będzie się wstydzić takiej matki. Ojciec dziecka nie wykazuje zainteresowania moim stanem a gdy chce z nim porozmawiać zawsze jest coś ważniejszego...

Jak długo to trwa? Jaką masz sytuację, dziecko planowane?

Może zgłoś się do psychologa.... prawda jest taka że to hormony nami rządzą jak chcę w ciąży. Ja tego doświadczyłam po po porodzie. Byle co doprowadzał mnie do płaczu... nie mogłam tego opanować. Psycholog to dobre rozwiązanie ale fakt faktem trzeba się wziąć w garść bo bez tego to będzie jeszcze gorzej. Ważne zadanie przed tobą :)

No właśnie najczęściej to w ciąży te wahania hormonów, ja teraz też mam takie dni, popłakuje nie wiadomo czego, na szczęście generalnie jest ok...

Ciąży nie planowałam, na początku była panika, później radość a teraz od dwóch miesięcy jestem przerażona i załamana. Nasza sytuacja finansowa nie jest za ciekawa. Wszyscy na około się cieszą, dotykają mojego brzucha a mnie w środku roznosi i mam ochotę krzyczeć. Nie potrafię się cieszyć

Moim zdaniem wszystko się zmieni jak sie dziecko urodzi...

To połowa ciąży. Nie wiem czy psychicznie wytrzymam.

Trzeba wierzyć, że wszystko będzie dobrze a jak nie i jest Ci bardzo trudno powinnaś zasięgnąć porady psychologa....to bardzo pomaga.

Ale masz tylko takie myśli? Funkcjonujesz względnie normalnie? Pewnie się martwisz o finanse?

Chodzę do pracy ale jestem tak jakby nieobecna. Ludzie mnie drażnią. Łatwo wybucham. Różne myśli przychodzą do głowy. Do niektórych to wstyd się przyznać.

pewnie też nie bardzo masz wsparcie w partnerze?

Dobrze, że chodzisz do pracy ... bo siedzieć w domu to jeszcze gorzej. A co do myśli.... to tylko myśli.

On nie widzi problemu. Wszystko jest ok jego zdaniem. Jak mam się cieszyć ciąża skoro kiedy ja pokazuje mu zdj usg to on nawet nie okazuje zainteresowania...

Moim zdaniem trzeba trochę wykazać emocji i powiedzieć jest mi przykro jest tak i tak.... czasem im trzeba pokazać co ktoś czuję. A ciąża to jest czas magiczny kiedy oboje powinniście się cieszyć . Faceci sa trochę inaczej skonstruowani pod tym względem.

Ja też mam podobną sytuacje, połowa ciąży. Dziecka nie planowałam, w ogóle zastanawiałam się czy w ogóle kiedykolwiek chcę je mieć. Akurat wprowadziliśmy się do jeszcze nie całkiem wykończonego domu jak okazało się, że jestem w ciąży. Na początku cały czas wyłam i byłam przerażona nieodwracalnością tego co się stało. Wiem, ze dziecko to wyrzeczenia i zmiana życia. A ja chciałam jeszcze pożyć. Byłam załamana. Później miałam lepsze dni na zmianę z gorszymi. Choć nigdy nie czułam się szczęśliwa i nie akceptowałam tego. Teraz powoli przyzwyczajam się do tej myśli. Staram się dostrzegać pozytywne aspekty tej sytuacji, zastanawiam się jak można aktywnie spędzać czas z dzieckiem. Dobrze, że mam wsparcie w mężu. Życie nie zawsze daje nam to co chcemy akurat w danym momencie. Potrafi pokrzyżować plany i postawić w nieoczekiwanej sytuacji. Ludzie tracą majątki, ciężko zachorują, albo maja wypadek. Ciąża przy tym to pikuś. Trzeba być elastycznym ,brać to co niesie życie i znajdować pozytywne strony.

Moja sytuacja jest bardziej skomplikowana. Zwolnilam się z pracy żeby przeprowadzić się do narzeczonego i otworzyć w tej miejscowości sklep z odzieżą używaną. Zalatwilam formalności, dużo zamieszania z tym było i myślałam że brak okresu to może przez ten stres i zamieszanie. a tego dnia kiedy otworzyłam sklep po powrocie zrobilam test. Jeden, drugi, trzeci. Pozytywne. Sklep żadnych zysków nie przynosi. Nawet na zero nie wychodzę. Żyjemy z jednej wypłaty. Z czego cześć idzie na sklep i na opłaty za mieszkanie. A nie jest to wysoka wypłata. Ten mój stan psychiczny to pewnie głównie przez ta sytuacje. Chcialam zmienić swoje życie, żyć lepiej i godnie a nawet nie będzie mnie stać na to żeby zapewnić dziecku wszystko czego potrzebuje. Z resztą czasami rano budzę się i mam nadzieje ze to wszystko mi się śniło. Ze nic się nie zmieniło. Ze wcale nie jestem ciąży i mieszkam dalej w swojej miejscowości. Bez problemow z kasa i z facetem

walcz o siebie i wasz byt. teraz jest ciężko, ale na pewno w Twoim życiu zaświeci jeszcze kiedyś słońce. Szukaj rozwiązań w swojej sytuacji, niestety działalność gospodarcza to ciężki kawałek chleba i wiele osób ledwo przędzie. Ludziom z boku się wydaje, ze własna firma to sam miód. Może spróbuj jeszcze popracować nad reklama sklepu, a jak dalej nie będzie przynosić dochodu, to myśl nad czymś innym. Może jakiś sklep internetowy..