ciąg dalszy nie nastąpi

Dawno, dawno temu... za siedmioma chmurami za rzek i jezior tuzinem, za wieloma górami gdzie nic już nie widać, bo nic już nie warto płynął sobie strumyk malutki, lecz wartko.

A przy tym strumyku chateńka maleńka a przy chateńce mateńka stareńka.

Mateńka w ogródku słonecznik trzymała, a przy mateńce córcia jeszcze mała.

I dni im mijały normalnym dni rytmem. Słonecznych tarcz pełnią i księżyca wstydem. I nic nie zdradzało tego, co nastąpi, że w dom ich niedługo gość nieznany wstąpi.

I teraz właściwa powieść się zaczyna: otwiera oczy o świcie dziewczyna, przez okno wygląda, co patrzy na drogę, a drogą ku chacie idzie człowiek sobie.

Mizerna jego postać i koślawa: zdaje się sił nie mieć od samego rana. Dziewczynie nad starcem z żalu serce płacze, do matki drzwi bieże i do nich kołacze: mateńko kochana, cóż czynić niebodze, starzec zmęczony stoi nam na drodze, podzielić bym się rada chlebka skibką z onym albo kubkiem mleka świeżo udojonym. Lecz w chacie nic już nie ma - załamuje ręce, i serce jej omdlewa w nadaremnej męce.

Matka chustkę chwyta, włos siwy nią kryje, ...

i przyszodl szarik i sie wysikol...to jest ta energia,rozumiesz?!

to szarik idź pod inny parkan, bo mi tu brudzisz

albo nie, zmieniłam zdanie: zostań, ja sobie pójdę gdzie indziej!

a energię to ja mam na słupie w linii wysokiego napięcia

jo tylko wysylom prond staly!...https://www.youtube.com/watch?v=xU-kvwmbToc...

a może odwrócić bieg tej bajki....

specjalnie po to stworzyleś nick?

to co robie tutaj to intuicja...milosc zrobi reszte...

miłość nic nie zrobi, miłość się zapomina, przechodzi sie jak grypę

ale jo mom notoryczne zapalenie zatok...

to już Twój problem

tak specjalnie

no to bierz się do roboty i zawracaj wodę kijem

z wiekiem zrozumialem dlaczego mam taka klate...biore i zbieram wszystko!...

i warto? a co z naturalną zdolnością zapominania?

głowa do góry

kij z woda,to sie zaraz podniecam...a jak mi stanie to opasc nie chce....hehe

kto? ja czy szarik? ja moją mam wystarczająco wysoko

tyle lat sie nie widzielismy,a jak zamykam oczy to widze twoje...ciezko sie z tym zyje...

historia poezją pisana -proszę kontynuuj...

z białym kwiatem w tle

do szarika - nie wiem, do diaska, o czym piszesz do filinga - nic nie bede kontynuowac, bo nie chce mi sie

elektryczne drżenie strun historii