żołnierze wyklęci byli mentalnie opóźnionymi patriotami

nie kumali że wojna się skończyła i czas złożyć broń jak to dowództwo AK rozkazało. Walcząc dalej złamali rozkaz i stawali się przestępcami w mundurach. Najbardziej mam żal do dowódców którzy nieodpowiedzialnie wciągali do beznadziejnej walki ze śmiertelnym zakończeniem mlodzież - np. Inkę.

Polak kocha brawurę i głupotę. Stąd kult przegranego Powstania Warszawskiego i beznadziejnej walki Wyklętych. A także głupiego Powstania Listopadowego i Powstania Styczniowego. Każde z nich było samobójstwem narodu polskiego a Warszawskie w szczególności. Wyklęci byli przeklinani to co robili i powinni się nazywać Przeklętymi.

oni byli samobójcami i namawiali do samobójstwa młodzież

jak można ludzi niezrównoważonych psychicznie stawiać za wzór młodzieży ? Jak można z szaleńców robić bohaterów narodowych ?

Zgadzam się z tobą. Dobrze że już są w ziemi.

Na czym polega „rewolucyjność” tekstu Zychowicza? Autor „Obłędu ‘44” piętnuje wyidealizowaną, brązowniczą narrację i zjawisko „cenzury patriotycznej”, przeciwstawia się fałszowaniu historii „w imię racji stanu” i „obrony pięknej legendy” oraz – co gorsza – przedstawia skrótowo kilku, by tak rzec, przeklętych wyklętych, tj. tych, którzy dopuścili się „brudnych czynów” lub przynajmniej wzbudzają największe obiekcje („Wacław”, „Bury”, „Szary”, „Wołyniak”, „Ogień” i „Łupaszka”). Wylicza ofiary rzezi, masakr i pacyfikacji, nie przebiera w słowach (choć w podsumowaniu owe rzezie i masakry nazywa wydarzeniami „godnymi ubolewania”, co wydaje się określeniem dość eufemistycznym) i nie pomija faktów w rodzaju – cytuję fragment dotyczący „Burego” – „Jednocześnie jednak wszedł w konflikt z lokalną ludnością białoruską. Efektem było puszczenie z dymem kilku wiosek”. Zgroza.

Na czym polega „rewolucyjność” tekstu Zychowicza? Autor „Obłędu ‘44” piętnuje wyidealizowaną, brązowniczą narrację i zjawisko „cenzury patriotycznej”, przeciwstawia się fałszowaniu historii „w imię racji stanu” i „obrony pięknej legendy” oraz – co gorsza – przedstawia skrótowo kilku, by tak rzec, przeklętych wyklętych, tj. tych, którzy dopuścili się „brudnych czynów” lub przynajmniej wzbudzają największe obiekcje („Wacław”, „Bury”, „Szary”, „Wołyniak”, „Ogień” i „Łupaszka”). Wylicza ofiary rzezi, masakr i pacyfikacji, nie przebiera w słowach (choć w podsumowaniu owe rzezie i masakry nazywa wydarzeniami „godnymi ubolewania”, co wydaje się określeniem dość eufemistycznym) i nie pomija faktów w rodzaju – cytuję fragment dotyczący „Burego” – „Jednocześnie jednak wszedł w konflikt z lokalną ludnością białoruską. Efektem było puszczenie z dymem kilku wiosek”. Zgroza.

trzeba uznać „Nie pudrujmy żołnierzy wyklętych”, w gruncie rzeczy dość oczywisty tekst Piotra Zychowicza opublikowany na łamach najnowszego „Do Rzeczy”, za artykuł wstrząsający, kontrowersyjny i prawie rewolucyjny. Zychowicz stanął w obronie Pawła Kukiza, który w głośnym wpisie na Facebooku zaapelował o to, byśmy rzetelnie przyjrzeli się naszym wyklętym („pośród masy prawych Żołnierzy mieliśmy jednostki w postaci bandytów”). Publicysta przypomina burzę, jaką wywołało wystąpienie Kukiza i w dalszej części artykułu podbija stawkę. Nie przejmując się zbytnio tym, że Kukiza oskarżono o „zdradę”, „plucie na bohaterów” i „hipokryzję”, Zychowicz pisze wprost, że brzydzi się „wszelkimi nagonkami, w których krzyki i emocje zastępują argumenty” i domaga się merytorycznej dyskusji na temat żołnierzy wyklętych.

Na czym polega „rewolucyjność” tekstu Zychowicza? Autor „Obłędu ‘44” piętnuje wyidealizowaną, brązowniczą narrację i zjawisko „cenzury patriotycznej”, przeciwstawia się fałszowaniu historii „w imię racji stanu” i „obrony pięknej legendy” oraz – co gorsza – przedstawia skrótowo kilku, by tak rzec, przeklętych wyklętych, tj. tych, którzy dopuścili się „brudnych czynów” lub przynajmniej wzbudzają największe obiekcje („Wacław”, „Bury”, „Szary”, „Wołyniak”, „Ogień” i „Łupaszka”). Wylicza ofiary rzezi, masakr i pacyfikacji, nie przebiera w słowach (choć w podsumowaniu owe rzezie i masakry nazywa wydarzeniami „godnymi ubolewania”, co wydaje się określeniem dość eufemistycznym) i nie pomija faktów w rodzaju – cytuję fragment dotyczący „Burego” – „Jednocześnie jednak wszedł w konflikt z lokalną ludnością białoruską. Efektem było puszczenie z dymem kilku wiosek”. Zgroza.

sorry za powtórki ale to efekt problemów kafeterii

'Jak można z szaleńców robić bohaterów narodowych ? ' szalone pisiory kochają się w szaleństwach !

prawica wychowuje Polaków na mięso armatnie kolejnej wojny lub powstania. Nie umie dowodzić więc rzuca mięsem ...

teraz pewnie PiS za 500 000 000 zł wybuduje kolejne muzeum - muzem wyklętych - i obsadzi ciepłe posadki swoimi.

wyklęci to patologia !!!

jakby na to nie patrzeć propagandą o Wyklętych PiS skutecznie ogłupił młodzież.

duda pitolił o wyklętych tak że to niegodne rozumnego czlowieka o rozumnum prezydencie nie wspominając

w styczniu 1945 dowództwo AK rozwiązało ją i wezwało do przejścia do cywila. Wyklęci nie podporządkowali się rozkazowi czyli należał im się sąd polowy i kula w łeb. Nie róbmy z nich jakichś wzorów patriotyzmu bo są wzorem niesubordynacji.

do jednego wora o nazwie "wyklęci" wrzuca się ogłupiałych patriotów, cynicznych bandziorów i krwawych ludobójców.

Wszystkie kapusie, na których natknąłem się w latach 80-dziesiątych prezentują poglądy tu wyżej opisane.