Mam problem.. jakbyscie zareagowaly?

Opisze najkrocej jak się da. Mama mojego faceta (fajna babka, jednak bardzo wierzaca) niedawno dowiedziala sie, ze jestem ateistka i stronie jak mogę od instytucji kosciola. Moj facet jest wierzacy i praktykujacy, jednak nigdy różnica naszych poglądów nam nie przeszkadzala. Dowiedzialam sie dzisiaj, ze jej reakcja po tej wiadomości brzmiala następująco "przykro mi, ze SKAZUJESZ sie na życie bez Boga" To oczywiście skierowane bylo, do mojego partnera, a jej syna. Zwiazek mamy udany, myślimy o sobie na poważnie ale.. jakoś mnie to ruszylo. Jakbyscie zareagowaly w mojej sytuacji?

taaaak taki katloik a wgrzmocil Cie pewnie na 2 randce? To nie przejdzie wiem bo ja sam jako Ateista probowalem zwiazku z kataliczka i po 2 latach to sie rozlecialo jak wywialo rozowy kisiel z oczu... tez myslalem ze to nic nie ma do milosci

Nie mam problemu z Nim, tylko z podejściem jego matki. Różowego... kisielu w oczach Nigdy u mnie chyba nie było :D Zaczelo sie od przyjaźni, związek trwa juz ponad 2 lata..

No i póki jedno drugiego nie próbuje "nawracać" to chyba nie ma wiele do milosci? On sam uważa, ze to fajne, ze się roznimy i nie widzi problemu

Do autorki tematu : Czy twoje imie zaczyna się na M i pochodzisz z miejscowości nazwa na B ??? Bo znam taką osobe która ma identyczny problem .

To nie jest żaden problem. Nie reaguje.twoj ateizm to twoja sprawa a nie jego matki tak jak jej wiara to nie twoja sprawa.on do kościoła a ty na spacer i jest ok.

Szczerze? Jeżeli on jest naprawdę wierzący to później będą kwasy. Będą problemy jak pojawią się dzieci. W jaki sposób je wychowacie? Znam to z autopsji. Poza tym zawsze będziesz tą czarną owca w ich rodzinie.

A ja nie dziwię się matce,że martwi się o przyszłość syna. Na początku różnice są fajne,ale potem jak przyjdzie małżeństwo,szara codzienność,cechy,które początkowo fascynowały,różniły zaczynają męczyć i zaczyna się kłónia,dążenie którejś ze stron do przefrsowania swojego zdania,frustracja tej osoby,która uległa. Religia,światopogląd to poważne sprawy. Jak wyobrażasz sobie wychowanie dzieci,przekazywanie im wartośći? On może mieć ci za złe,że np cała rodziną nie idziecie do Kościola,ze nie stwarzaz cieplych,rodzinnych swiat lub nie uczysz ich pacierza. Wszystko ladnie pieknie do czasu ale zdecydowanie lepiej isc przez zycie z kims kto ma podobne wartosci.

Ja nigdy ze świętojebliwym bym się nie związała.Toteż wybrałam ateistę,nie mamy problemu tego.

ps...a nawet kwestia ślubu. Piszesz,że myślicie o sobie poważnie więc pewnie weźmiecie ślub? Cywilny mu wystarczy? Czy ty ateistko weżmiesz kościelny,w białej sukni z welonem ,powtórzysz za księdzem że wierzysz w Bboga i w tej wierze wychowasz Wasze dzieci? ;-)

Rozumiem ze seksu nie uprawiacie skoro on jest taki wierzacy?