ROZSTANIE z alkoholikiem

Ale się zagotowały musi osiągnąć dno dna a potem się odbić wysoko hoooho hahhaha musi haha

dziekuje za wszystkie sensowne odpowiedzi ;) dodam ze to tez hazardzista mniejszego czy wiekszego kalibru, potrafil cala wyplate przegrac jednego wieczoru, faktycznie kiedy nie pije jest wspanialym czlowiekiem ale zauwazam ze to zupelnie traci na znaczeniu z kazdym kolejnym ciagiem, kiedy go potrzebowalam raczej go nie bylo bo albo pil albo dochodzil do siebie na koniec zrobil ze mnie wariatke mowiac ze przesadzam i za bardzo sie przejmuje

Pewnie pił przez ciebie.

raczej nie przesiadywalam z nim kiedy pil byly to moze dwie sytuacje i wtedy zamykal mnie u siebie i nie chcial wypuscic wiec nie wiem do czego bylby jeszcze zdolny nie dalam sobie tego sprawdzic w wiekszosci sytuacji to byl kontakt telefoniczny kiedy to nie opowiadal co nawyrabial albo planuje nawyrabiac, i cala masa cholernie przykrych slow

nie nie ;) tego sobie wmowic nie dam ale serdecznie pozdrawiam!

Nigdy nie zwiazalabym się z alkoholikiem. Nie oceniam tych ludzi, ale skazywać się na takiego partnera to samobójstwo. Już pomijam fakt, że to facet piwinien zająć się kobietą, ale jak żyć z kimś wiecznie pijanym? Znam kilka rodzin, gdzie facet pije i jest to dramat. Kiedyś słyszałam jak dziecko odbierane przez mamę z przedszkola zapytalo czy tata w domu i czy trzeźwy :-( zamurowalo wszystkich, bo pytalo ot tak, jakby mówiło o pogodzie. Mama cała drzala, wstyd jej bylo, łzy w oczach. Tak chcielibyście wychowywać swoje dzieci? Ja odradzam znajomość z uzależnionym od alkoholu.

Też jestem dorastałam w takim domu. Znam problem od podszewki. Idealnie wszystko wypunktował gość w pierwszym poście. To nie tylko choroba fizyczna , przede wszystkim to choroba umysłowa Nie pomożesz alkoholikowi jeżeli on sam tego nie będzie chcieć A przeważnie jest tak, że oni w ogóle nie przyznają się do tego ze są chorzy Pomagając mu ( w twoim odczuciu ) ciągnięsz go na dno. Alkoholik musi stracić wszystko i dosięgnąć DNA.. albo się z niego odbije albo tam już zostanie. Nie chce mi się rozpisywać mojej historii ale tak.. jako dziecko mam żal. To jest trudne , żyć z takim żalem. Nie wspomnę o trudnościach w zyciu dorosłym Nie wracaj do niego. Zasługujesz na szczęście! Zapamiętaj Trzymam kciuki :)

Jestem z alkoholikiem również.Ale teraz zachorował ciężko.Za to podnoszenie łapy na mnie,za bluzgi niesłuszne w moją stronę,bo jestem spokojną i wyrozumiałą osobą,litowałam się nad nim,bo choroba itd itd pomagałam mu teraz w tej chorobie,ale dalej nie dba o siebie,nie słucha jak mu dobrze radzę,więc teraz zbieram się na ostateczne rozstanie.Dziadów nie ma co żałować,5 lat wyjętych z mojego życiorysu poszło w dupę.Tylko szkoda,że teraz to dostrzegam.Ja mam 27 lat on 40.

ja mam 22 on 27 chyba byloby tylko gorzej

Rozstanie z alkoholikiem to najlepszy wybór. I nie piszcie, że alkoholizm to choroba, bo choroby się nie wybiera, a alkohol tak. Nikt nie staje się alkoholikiem od pierwszego kieliszka. Trzeba systematycznie, stopniowo pić coraz więcej i więcej... w późnym etapie faktycznie ciężko jest przestać, ale jeśli ktoś zauważa, żepije zbyt dużo, powinien przestać, a nie brnąć dalej i mówić przecież ja nie piję, 1-2-5 piw dziennie to nie alkoholizm...

Jestem alkoholikiem, z tym, że nie piję od 2 lat i nie widzę żadnego problemu w tym żeby z dnia na dzień przestać pić, to wcale nie jest takie trudne jak to niektórzy opisują, podstawa to nie zakładać sobie samemu dybów, mam ochotę to raz w miesiącu wypiję sobie 4 piwka, nie daję sobie narzutu że do końca życia nie wypiję ani kropli tak jak uczą na tych terapiach bo to niepotrzebnie obciąża psychikę. A co do rozstania to jest to jedyne słuszne wyjście skoro gość nie ma hamulców.

dosięgnac dna...

nie moge sie z tym pogodzic, wszystko wskazywalo na to ze jest ok ale to nie prawda, dopiero teraz zaczelam wylewac lzy...chcialabym miec to za soba ;( mam wrazenie ze to sie nie skonczy

pierwszy raz nie zawsze musi byc fajny ;) ja mialam taka sytuacje, bylo conajmniej dziwnie .. ale potem bajka. najlepsze ze sie rozstalismy i nie wiem czy jeszcze ktos we mnie wzbudzi kiedys takie emocje.;/ takze nic na sile, w tych sprawach tez sie trzeba troche poznac, pociaga cie?

powaznie? chyba troszke nie na temat

To życie na tykającej bombie, tak jak juz pisał jeden z gości. Nigdy nie możesz na taka osobę liczyć. Często towarzyszy przemoc. Dziecko w takim domu czeka i myśli czy ojciec wróci trzeźwy czy pijany. Jeśli jest juz późno, a on jeszcze nie wrócił to na pewno przyjdzie pijany. Ja nawet jako osoba dorosła, miałam okresowe obsesje, czy ojciec wróc***ijany i czy bedzie awantura, czy zrobi krzywdę mamie:( Kiedy byłam w ciąży i odwiedzałam dom rodzinny, to ojciec kilka razy wrócił pijany i próbował sie kłócić, w ogóle nie zwracał uwagi, ze potrzebuje spokoju:(

wybral % juz wiem to na pewno i z tym nie moge sie pogodzic..dalam mu siebie, serce.. a on sie bawi w najlepsze, to ja znow obrywam

moze to i lepiej? jeszcze by mnie przekonal do powrotu i dalej bym w tym trwala? czasem mam wrazenie ze rozmawiam z glupkiem.. czy on na prawde byl taki zawsze? gdzie ja mialam oczy?

bylam bardzo pijana miloscia..

gdyby tak jeszcze wymazac te dobre wspomnienia..przeciez to bylo takie piekne (i tu znow wracam do punktu wyjscia) stwarzam sobie falszywy obraz czegos co juz nie istnieje a za czym tesknie.

wracam tu i pisze , dziala to na mnie terapeutycznie ;p ostatnio dal mi do zrozumienia, ze romansowal z inna, ja to tak zrozumialam..troche sobie pewnie dopisalam ale na dobre mi to wyszlo - tonacy brzytwy sie lapie ;) oczywiscie pisal ze nigdy nikogo tak jak mnie, chcial sie spotkac..urwalam kontakt calkowicie, wczesniej sie troszke tego obawialam..juz mi lepiej, jestem z siebie dumna, wiem ze dobrze zrobilam i mniej sie boje ;)

ja tez swoje przeszlam z ex alkoholikiem i nie bylo lekko ale dalam rade i teraz jestem zczesliwa tobie zycze tego samego, powodzenia!!

dziekuje, chyba nikt nie ma lekko w takiej sytuacji

wazne ze mamy jeszcze sile walczyc o siebie same ;)

oj ciezko..

Ja właśnie też wczoraj się rozstalam i boli mnie wszystko nawet brzuch serce. Kochalam go

Poradzilam sobie z tym wszystkim i nie bylo to proste ale udalo sie. Poznalam nawet kogos nowego, zauroczylam sie..nagle postanowil wyjechac ;) Plusy tej sytuacji sa takie ze wiem ze jesli moglam sie zauroczyc to jeszcze kiedys moge pokochac kogos innego. Znikla iluzja ze to ten jedyny.

bzdura.. dalej go kocham

Ja też się rozstałam. Odbędę 6 tygodniową terapię z psychologiem. Nie ma sensu być z osobą narcystyczno-egoistyczną. Alkoholik nie potrafi kochać bo ma rozregulowane uczucia wyprane przez alkohol. My się tylko łudzimy. Ja tylko miałam fajne chwile z nim jak się napił choć nie zawsze bo zdarzało mu się zataczać, krzyczeć o byle co, robić wielkie brzydkie oczyska. Na trzeźwo człowiek wyprany z emocji, zero uśmiechu, tylko telewizor, nawet brak czułości. Uśmiechał się tylko w ten dzień kiedy był świadomy, że się napije. Tacy ludzie powinni żyć sami a nie pchać się w związki i niszczyć drugiej połówce życie.

Podbijam