Radosne kobiety

Czy na kafe bywają radosne kobiety?

Jasne,że tak ;)

Nie :P

pewnie, że tak :)

ale szczerzy goscie tak

jak najbardziej

Już się boję ;-)

Ja jestem radosna...tylko gdy mam orgazm :P...

Ja niby jestem radosna ale w głębi boję się życia boję się tego co będzie co przyjdzie prędzej czy później np starość a mam dopiero 25lat ..utrata najbliższych, dziecko nad którym nie będę umieć zapanować albo sama się rozchoruje i nie podolam...różne rzeczy ale ogólnie na co dzień jestem ciepła osoba mam faceta od 6lat jedynego jesteśmy atrakcyjni, zadbani mamy pracę dobrze płatna po studiach i przede wszystkim mamy siebie ...ale jakbym go straciła i nie mówię o tym że by miał odejść ode mnie czy zwiazac się z kims innym bo to by mnie tak nie bolało jak jego śmierć czy choroba...dziwna jestem ostatnio chyba się starzeje

Każdy ma jakieś problemy. Najważniejsze to się nie załamywać. Straciłam rodziców,miałam wtedy 19 lat. Mama zginęła w wypadku a tata pół roku później. Nie można się załamywać i myśleć w negatywny sposób.

UT orgazm to Chwila radość to stan ducha ;-) szczerze bał bym się kobiety która bez orgazmu chora chodzi taka presja wykonczy każdego macho :-D

K11b nagroda Nobla dla Ciebie za optymizm ;-)

To może żaden z ciebie macho...:P...prawdziwy macho podołałby mi...:D :D :D :D :D...ale ty to chyba zielony w te klocki :D...

Gość'ówka 22 57 masz rację że się boisz życie potrafi dać w kość i nic na to nie poradzisz usmiechnij się :-)

Dzięki :-D UT jakoś nie bardzo mam ochotę być macho ;-) Kobieta to partnerka :-) nie kukielka ;-)

W prawdziwym życiu macho być nie musisz...ale w łóżku...wypadałoby :P...

Łe tam w łóżku to krzyżówka macho ze Spider-Man'em :-D

Taki zielony- uśmiecham się a przynajmniej staram ale czasem się zastanawiam po co próbować się wykazywać, po co zarabiać pieniądze skoro ten czas mogłabym żyć skromniej ale jak najwięcej spędzać go z najbliższymi, te myśli mnie dołują..jestem dość zacięta jak powiem że chce zrobić studia takie i takie to je robię i kończę jak chce zarobić na to i tamto to tak samo a potem wieczorem kładę się i dochodzi do mnie ze satysfakcję miałam przez dzień może dwa a czas mi zlecial na realizację tego co chciałam...niby życie mi jeszcze nie dało w kość bo rodziców mam po 60lat mają poki co odpukac zdrowi, ale jestem wrażliwa na krzywdę innych i się zastanawiam jak oni dają radę jak oni to czy tamto przeżyli że ja bym chyba nie dała rady i wtedy myślę sobie "Boże jaka ja jestem słaba..." mój facet często mi mówi że jestem zbyt wrażliwa że to mnie kiedyś zabije, nie marudze mu ale on widzi jak się u mnie łezka zakręci jak ktoś mi o swoich przykrych zdarzeniach z życia opowiada albo jak mam zwieche i widać że nad czymś ciężko rozmyślam...on to mi się w ogóle dziwi, że taka dziewczyna jak ja nie powinna mieć takich problemów ze niejedna osoba chciałaby mieć to co ja mam ale nadal nie rozumie że nie chodzi mi o to co mam tylko chodzi o to że to wszystko co mam i tak obroci się w nicość i to nikogo nie ominie, gdybyśmy mogli żyć wiecznie wszyscy byłabym najszczesliwszym człowiekiem na ziemi a tak to te wszystkie cudowne wspomnienia na starość będą bardzo bolesne...kiedyś bliska mi kolezanka popełniła samobójstwo do dziś nie mogę spojrzeć na nasze zdjęcia choć mam je w głowie nie mogę o nich sobie przypominać tak okropnie odechciewa mi się wtedy żyć

Dobranoc z uśmiechem :-)

Nie rozumiem też czasem tych tematów tu na kafe typu " wszystkie laski chca mieć modeli " " wolę w******* i wystawić za drzwi bo baby to materialistki " nie rozumiem problemów 21 wieku...dla mnie np od zawsze najważniejsze było czy ktoś mnie pokocha bo na brak adoratorow nie narzekałam i do dziś ich nie brakuje co mnie osobiście męczy i absolutnie jestem zamknięta na innych facetów...znalazłam dość wcześnie faceta który mi pokochał od razu choć miałam dopiero 15 lat on jest starszy 4lata ...nie związałam sie z nim poczekalam do 19 roku życia ale z nim miałam kontakt czysto przyjacielski ..zwiazalismy się i tak jest do dziś...kochamy się wspieramy i to że jakaś na niego poluje absolutnie nie stanowi dla mnie problemu bo wiem że tylko duszac go mogę go stracić i to samo działa w drugą stronę...on wie jak się zachować ma rozum, jest bardzo inteligentnym facetem i nie chodzi w byciu z kimś o pieniądze czy inne p*****ly, chodzi o to że mam kogoś za kim okropnie bym tęsknila i płakała gdybym go straciła, chodzi o to że tylko on potrafi na mnie spojrzeć tak poczciwie i bezinteresownie, chodzi o to, że kochając się wiem że robię to z człowiekiem którego jestem pewna..nie mogłabym być z byle bucem z człowiekiem który jest nijaki, który nie potrafi wyjść z szeregu i sprzeciwić się czemuś co jest złe...a teraz ludzie mają zupełnie inne wartości, boję się wrecz nie tylko dzisiejszych mężczyzn ale i kobiet...okropna jest ta obojętność na drugiego człowieka, ten brak pokory, to patrzenie na innych z góry...wyścig kto ma lepiej

jest :), radosnego dzisiaj :)